Nieopłacone składki ZUS nie mogą być kosztem uzyskania przychodów

Płatnik, który powinien odprowadzić składki na ubezpieczenie społeczne pracowników, a tego nie zrobił, nie może ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Tak wynika z orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach. Skarżąca spółka miała obowiązek zapłacić składki na ubezpieczenie społeczne pracowników w części finansowanej przez płatnika, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Nie regulowała jednak tych świadczeń w 2009 r., jak i składek za grudzień 2009 r., które powinna uiścić do 15 stycznia 2010 r. Mimo to twierdziła, że składki mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ stanowią one koszty bezpośrednie, które powinny być potrącone w momencie uzyskania przychodu. Organ podatkowy nie zgodził się z takim stanowiskiem i wydał stosowną decyzję. Sprawa trafiła do sądu.

WSA przyznał, że bezspornie składki w części finansowej przez płatnika nie zostały uiszczone. Od 1 stycznia 2009 r. zmieniła się zasada dotycząca rozliczania składek. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do ZUS składek – z pewnymi zastrzeżeniami – określonych w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych – w części finansowanej przez płatnika. Jak wynika z art. 16 ust. 7d ustawy o CIT, powyższą zasadę stosuje się też do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Wyższe odsetki od zaległości podatkowych i w składkach ZUS

Zobacz również

Sąd wyjaśnił też, że kolejny przepis, czyli art. 15 ust. 4h pkt 2 ustawy o CIT, określa, że powyższe składki (ZUS, FP, FGŚP) są kosztem podatkowym w miesiącu, za który są one należne – pod warunkiem że zostaną opłacone. Skoro skarżąca spółka nie uregulowała składek, to nie może ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Będzie mogła to zrobić dopiero, gdy je zapłaci. Wyrok jest nieprawomocny.