Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że przy rozliczeniu tzw. darowizny kościelnej konieczne jest, aby w sprawozdaniu kościoła, na rzecz którego darowane zostały środki, został wykazany nie tylko cel charytatywno-opiekuńczy sfinansowany z darowizny, ale również podmiot, który skorzystał z tych środków. Pod tym względem sprawozdanie kościelnej osoby prawnej musi spełniać kryteria sprawozdania finansowego.
W sprawie, jaką zajął się sąd, organ podatkowy skontrolował prawidłowość złożonej przez podatnika deklaracji PIT i ustalił, że podatnik nie miał prawa wyłączyć z podstawy opodatkowania darowizny przekazanej na parafię w wysokości ponad 100 tys. zł. Według organu nie zostały bowiem spełnione warunki dla odliczenia takiej darowizny w sposób nielimitowany.
Zgodnie z przepisami możliwe jest odliczenie od dochodu darowizn na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. W przypadku braku tego sprawozdania podatnik traci prawo do odliczenia w pełnej wysokości. W tej sprawie, według organów, sprawozdanie nie wskazywało, dla kogo np. został zakupiony wózek inwalidzki czy kto był organizatorem parafialnego wyjazdu dla dzieci.

Darowizny kościelne odlicza się od podstawy opodatkowania

Sędzia Krzysztof Winiarski podkreślił, że w sprawozdaniu konieczne jest wskazanie konkretnego celu oraz ostatecznego beneficjenta darowizny. Oczywiście są sytuację, jak np. sfinansowanie noclegowni czy przytuliska przykościelnego czy też wydawanie chleba dla biednych, kiedy trudno wskazać konkretnego odbiorcę, ale w tej sprawie sprawozdanie nie wskazywało na realizacje takich celów. Wyrok jest prawomocny.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 891/10