Podatnik, który w PIT za 2010 rok wykazał nadpłatę podatku, otrzyma jej zwrot w ciągu trzech miesięcy. Termin ten w pewnych przypadkach może się wydłużyć.
Zasady rozliczania nadpłaty podatku są zawarte w rozdziale 9 Ordynacji podatkowej. Z regulacji tych wynika, że za nadpłatę uważa się kwotę: nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku; podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej; zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej; zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej albo decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Uprawnienie podatnika

Nadpłata stanowi samodzielny zespół norm kształtujących sytuację podatnika regulującego nienależną kwotę zobowiązania podatkowego. Kwestia rozliczenia nadpłaty następuje tylko na poziomie podatnik – organ podatkowy. W praktyce nie może dojść do sytuacji, że osoba trzecia występuje o zwrot nadpłaty podatku za kogoś innego. Oznacza to, że w sytuacji nienależnie pobranego podatku inna osoba niż podatnik nie będzie uprawniona do żądania zwrotu tego podatku.

Funkcja płatnika

Podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.
Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.
W przypadku gdy w złożonym pierwotnie zeznaniu podatkowym podatnik wykazał zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacił zadeklarowany podatek albo wykazał nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej, korektę składa się wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty (w którym to wniosku powinna być określona kwota nadpłaty).
Przykład 1
Ustawodawca ukształtował rolę płatnika jako pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika, polegające na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności mają charakter czynności materialno-technicznych. Obowiązek podatkowy ciąży ostatecznie na podatniku. Płatnik natomiast przekazuje organowi podatkowemu pieniądze podatnika. Z chwilą pobrania podatku i przekazania jego równowartości na rachunek właściwego urzędu skarbowego obowiązek płatnika wygasa.

Terminy ustawowe

W przypadku rocznego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych nadpłata powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego – dla podatników podatku dochodowego.
Inne terminy ustawodawca przewidział dla innych podatków. Nadpłata powstaje z dniem złożenia:
● deklaracji podatku akcyzowego – dla podatników podatku akcyzowego;
● deklaracji o wpłatach z zysku za rok obrotowy – dla jednoosobowych spółek Skarbu Państwa i przedsiębiorstw państwowych;
● deklaracji kwartalnej dla podatku od towarów i usług – dla podatników podatku od towarów i usług.
Nadpłatę wynikającą z zaliczek na podatek zwraca się po zakończeniu okresu, za który rozlicza się podatek. Jeżeli jednak nadpłata wynika z decyzji stwierdzającej nadpłatę, zwrot nadpłaty następuje w terminie 30 dni od dnia wydania tej decyzji.
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Kiedy i jak fiskus powinien zwrócić nadpłatę za 2010 rok.
W pełnej wersji artykułu znajdziesz:
- Wzór skargi na bezczynność organu podatkowego
- Wzór ponaglenia naczelnikaurzędu skarbowego
- Wzór wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku