Zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia tego roku koszty zaniechanych inwestycji są potrącane w dacie likwidacji inwestycji. Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia likwidacja. Jak należy zatem rozumieć pojęcie likwidacja zaniechanej inwestycji?
Orzecznictwo dotychczas zajmowało się pojęciem likwidacja środków trwałych w kontekście możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej inwestycji w obcym środku trwałym w związku z rozwiązaniem umowy najmu lub dzierżawy. Dominuje pogląd, że w takim przypadku do likwidacji środków trwałych dochodzi w wyniku wykreślenia środków trwałych z ewidencji i zwrotu przedmiotu najmu wynajmującemu (wyrok NSA z 4 listopada 2008 r., sygn. akt II FSK 1035/07). Natomiast WSA we Wrocławiu w wyroku z 14 marca 2008 r. (sygn. akt I SA/Wr 1702/07) uznał, że pojęcia likwidacja środka trwałego nie można utożsamiać wyłącznie z fizycznym unicestwieniem rzeczy. Pojęcie to trzeba odnosić raczej do sfery użytkowania środka trwałego, a nie do jego atrybutów fizycznych.
Wydaje się, że powyższe orzecznictwo zachowuje aktualność przy interpretowaniu pojęcia likwidacja zaniechanej inwestycji. W konsekwencji w celu zaliczenia kosztów zlikwidowanej inwestycji do kosztów uzyskania przychodów nie zawsze konieczne jest dokonanie jej fizycznego zniszczenia. Odmienny pogląd zaprezentował dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 16 lipca 2009 r. (nr IPPB5/423-352/09/JC). W ocenie organu podatkowego zlikwidowanie inwestycji należy traktować dosłownie, tzn. tylko fizyczna likwidacja inwestycji (np. jej rozbiórka, złomowanie, zniszczenie) umożliwi uznanie poniesionych na nią wydatków za koszty uzyskania przychodów. Stanowisko dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nie jest jednak jednolite, gdyż w interpretacji z 31 sierpnia 2009 r. (nr IPPB3/423-353/09-2/JG) uznał, że nie jest niezbędne sporządzenie protokołu z fizycznej likwidacji inwestycji.
dr Janusz Marciniuk, doradca podatkowy Marciniuk i Wspólnicy