W czasie inwentaryzacji mogą zostać ujawnione niepełnowartościowe towary. Podstawą ujęcia ich likwidacji w księgach będzie protokół podpisany przez członków komisji inwentaryzacyjnej.
Podczas inwentaryzacji rocznej i wewnętrznej zostały spisane bezużyteczne towary handlowe (np. wyschnięte pisaki, niedziałające kalkulatory, podarte zeszyty) przeznaczone do utylizacji, przekazania na makulaturę oraz do zniszczenia poprzez połamanie i wyrzucenie do śmieci. Jednak pojawił się problem, ponieważ mimo zapewnień, że towar został dostarczony do odpowiednich miejsc, nasza czytelniczka nie posiada żadnych potwierdzeń ani z utylizacji, ani z punktu skupu makulatury. Jedynym potwierdzeniem jest protokół zniszczenia towarów oraz oświadczenie o wyksięgowaniu towarów. Jak w takiej sytuacji powinna wyglądać ewidencja księgowa.
Jak wyjaśnia Katarzyna Szaruga, biegły rewident, dyrektor departamentu audytu w Europejskim Centrum Audytu przeprowadzenie spisu z natury towarów ma na celu sprawdzenie nie tylko ilości, ale także jakości spisywanych towarów, dlatego w toku inwentaryzacji należy spisać towary zbędne i niepełnowartościowe. Podczas inwentaryzacji można stwierdzić fakt utraty w części lub całości wartości użytkowej lub handlowej towarów. Ekspert uważa, że w wyniku podjęcia przez jednostkę decyzji o likwidacji niepełnowartościowych towarów, komisja likwidacyjna powinna sporządzić protokół z likwidacji tych towarów, podpisany przez członków komisji i kierownika jednostki.
- Dokument ten jest podstawą do ujęcia w księgach rachunkowych likwidacji niepełnowartościowych towarów - twierdzi rozmówczyni. Dodaje również, że zgodnie z obowiązującymi przepisami przez pozostałe koszty operacyjne rozumie się koszty związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki. Według Katarzyny Szarugi wartość bilansową niepełnowartościowych towarów księgujemy w ciężar konta „Pozostałe koszty operacyjne”, w związku z czym będą występowały następujące księgowania: (Wn) konto „Pozostałe koszty operacyjne” oraz (Ma) konto „Towary”.
Agnieszka Pokojska