Ze względu na wejście w życie nowych przepisów RODO zmieniliśmy sposób
logowania do produktu i sklepu internetowego, w taki sposób aby chronić dane
osobowe zgodnie z najwyższymi standardami.
Prosimy o zmianę dotychczasowego loginu na taki, który będzie adresem
e-mail.
Przy leasingu finansowym leasingodawca przyjmuje na siebie obowiązek finansowania inwestycji w zamian za otrzymywane odsetki. Jak tę formę leasingu ujmować w sprawozdaniu finansowym?
Dla leasingobiorcy (korzystającego) uiszczane przez niego opłaty mają charakter spłaty wartości przedmiotu leasingu oraz wynagrodzenia poniesionych kosztów, wywołanych odroczeniem płatności. Zasady ewidencji leasingu operacyjnego określają przepisy ustawy o rachunkowości oraz MSR 17.
Finansujący leasing finansowy w sprawozdaniu wykazuje w bilansie aktywa będące przedmiotem tego leasingu nie jako majątek trwały, lecz jako należności, w kwocie równej lokacie leasingowej netto (tzn. zdyskontowanej wartości opłat leasingowych, a więc aktualnych należności, ale bez przyszłych odsetek): oddane w leasing środki trwałe nie są amortyzowane.
Tradycyjne wpływy finansowe leasingodawcy zawierają następujące elementy: zwrot zaangażowanego kapitału; odsetki oraz pozostały zysk pokrywający koszty obsługi kapitału zaangażowanego oraz koszty ogólne. Po stronie wydatków znajdziemy następujące elementy: wydatek na zakup przedmiotu leasingu; koszty finansowe; koszty ogólne.
W sprawozdaniu finansowym finansującego, podobnie jak w przypadku banku, zaangażowany kapitał (udzielenie pożyczki i jej późniejszy zwrot przez pożyczkobiorcę) nie tworzy przychodów i kosztów firmy leasingowej. Przychodami są otrzymane od pożyczkobiorcy odsetki, a kosztami zapłacone przez firmę leasingową odsetki oraz koszty ogólne.
W sprawozdaniu finansowym leasingobiorcy transakcje leasingu powinny być obliczone i ujęte, zgodnie z ich charakterem i rzeczywistą sytuacją finansową, a nie jedynie z formalnymi wymogami prawa (a więc głównie na podstawie prawa bilansowego, a nie prawa podatkowego).
Leasingobiorca powinien w swoim bilansie, w momencie rozpoczęcia leasingu, wykazać przedmiot leasingu jako środek trwały, a drugostronnie – jako zobowiązanie w kwocie równej wartości rynkowej. W praktyce jest to wartość równa cenie zakupu danego składnika, bez VAT i przy założeniu zapłaty gotówką.
Opłaty z tytułu umowy leasingu dzieli się na koszty finansowe i raty spłaty kapitału, zmniejszające zobowiązanie z tytułu przejęcia obiektu w leasing. Koszty finansowe rozkłada się przez czas trwania leasingu na poszczególne okresy obrachunkowe tak, by można było określić stałą okresową stopę procentową od pozostającego do spłaty salda zobowiązań.