ANALIZA
Zgodnie z art. 6 ustawy abolicyjnej (Dz.U. z 2008 r. nr 143, poz. 894) umorzenie zaległości podatkowej lub zwrot podatku stanowi pomoc de minimis. Określenie takiego charakteru abolicji dla przedsiębiorców pozwoli uniknąć konieczności występowania o zgodę do Komisji Europejskiej o zatwierdzenie umorzenia długu bądź zwrot podatku. Uproszczona procedura w tym zakresie będzie miała zastosowanie, gdy pomoc udzielona przedsiębiorcy w ciągu trzech lat nie przekroczy 200 tys. euro.
- Umorzenie zaległości podatkowych, niektóre zwolnienia podatkowe bądź inne ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, stanowią co do zasady pomoc de minimis określoną w prawie wspólnotowym - wyjaśnia Marcin Rogalski, doradca podatkowy w MDDP Michalik Dłuska Dziedzic i Partnerzy.
Dodaje, że w praktyce oznacza to, że podatnicy, którzy skorzystają z abolicji, objęci zostaną automatycznie taką pomocą w ramach ustalonych limitów. W konsekwencji limity pomocy dostępne z innych tytułów (np. z tytułu przyśpieszonej amortyzacji środków trwałych) obniżą się dla tych osób.
Przepisy wspólnotowe co do zasady zakazują udzielania przedsiębiorcom pomocy publicznej lub wprowadzają wymóg zatwierdzenia tej pomocy przez Komisję Europejską. Jak wyjaśnia Paweł Nocznicki, starszy konsultant w Accreo Taxand, za taką pomoc należy uznać również przyznanie ulg w zapłacie podatku. Zastrzeżenie w ustawie abolicyjnej, że umorzenie (zwrot) podatku osobom fizycznym stanowi pomoc de minimis, upraszcza postępowanie o udzielenie pomocy i eliminuje konieczność zgłoszenia pomocy do Komisji w celu jej zatwierdzenia. Charakter pomocy de minimis ma jednak wyłącznie pomoc nieprzekraczającą łącznie, w okresie trzech lat 200 tys. euro (100 tys. euro w sektorze transportu drogowego).
- Dla potwierdzenia, że próg ten nie został przekroczony, składając wniosek o abolicję, przedsiębiorca dodatkowo będzie musiał przedstawić fiskusowi zaświadczenia o wartości pomocy, jaką otrzymał w danym roku oraz w ciągu dwóch lat poprzedzających lub oświadczenia, że nie korzystał z pomocy publicznej w tym okresie - radzi Paweł Nocznicki.
Z informacji Marcina Panka, doradcy podatkowego w White & Case wynika, że pomoc de minimis to forma pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom, w ramach której przyjęto założenie, że ze względu na swoją wartość ma ona nieznaczny wpływ na konkurencję oraz wymianę handlową pomiędzy państwami członkowskimi, dlatego nie wymaga uprzedniej kontroli ze strony Komisji Europejskiej w drodze notyfikacji. Ogólna kwota pomocy de minimis przyznana podmiotowi nie może przekraczać 200 tys. euro w dowolnie ustalonym okresie trzech lat.
- Wydaje się, że pułap tej pomocy jest na stosunkowo wysokim poziomie, co czyni mało prawdopodobnym, aby polski przedsiębiorca korzystający z abolicji mógł go przekroczyć - podsumowuje Marcin Panek.
SŁOWNIK
Pomoc de minimis - pomoc przyznana przedsiębiorcy w ciągu trzech lat poprzedzających dzień złożenia wniosku. Pomoc de minimis kumuluje się tylko z inną pomocą de minimis, niezależnie od tego, na co i w jakiej wysokości została udzielona danemu przedsiębiorcy. W przypadku nadużycia pomocy przewidziane są procedury zwrotu. Odpowiedzialność za pilnowanie limitu dla tej pomocy ciąży na podatniku.