Do dochodu ze stosunku pracy w Finlandii zalicza się nie tylko wypłaty pieniężne, ale także świadczenia w naturze i inne nieodpłatne lub preferencyjne świadczenia. Jakie dokładnie świadczenia i wypłaty będą dochodem podlegającym opodatkowaniu?

JOANNA NARKIEWICZ-TARŁOWSKA
doradca podatkowy, starszy menedżer, Pricewaterhouse-Coopers
Przykładowo, gdy w Finlandii pracodawca oferuje nam mieszkanie, samochód na prywatny użytek lub obiady, ich wartość powinna zostać doliczona do dochodu podlegającego opodatkowaniu, co w konsekwencji będzie oznaczało większy podatek do zapłaty. Wartość świadczeń ustalana jest corocznie przez fińską krajową izbę skarbową. Jeśli wartość świadczenia nie wynika z przepisów ani ze wskazówek izby, podlega opodatkowaniu ich wartość rynkowa. Niektóre świadczenia są zwolnione z opodatkowania, pod warunkiem że pracodawca oferuje je wszystkim pracownikom.
Szczegółowe zasady ustalania wartości świadczeń dotyczą m.in. mieszkania czy domu udostępnionego przez pracodawcę. Wartość podlegająca opodatkowaniu zależy od lokalizacji budynku, daty zbudowania i wielkości mieszkania. Przykładowo, miesięczna wartość stumetrowego mieszkania w Helsinkach, udostępnionego przez pracodawcę, waha się od 765 do 930 euro, zależnie od roku, w którym budynek został wzniesiony.
Bezpłatne obiady generalnie wycenia się na 5 euro od obiadu. Natomiast jeśli pracodawca oferuje nam talony obiadowe, opodatkowaniu podlega 75 proc. ich wartości nominalnej, lecz nie mniej niż 5 euro. Jeśli wartość nominalna talonu przekracza 8,40 euro, opodatkowaniu podlega całość wartości nominalnej.
Opodatkowanie świadczenia w formie samochodu zależy od tego, czy pracownik używa samochodu zupełnie bezpłatnie czy też częściowo odpłatnie. W pierwszym przypadku pracodawca pokrywa wszystkie wydatki związane z samochodem, natomiast w drugim pracownik pokrywa przynajmniej koszt paliwa. Obliczenie wartości do opodatkowania zależy też od roku, w którym zaczęto używać samochód. Co do zasady, wartość podatkowa świadczenia obliczana jest na podstawie ceny samochodu z początku miesiąca, w którym zaczęto go używać, po odliczeniu 3,4 tys. euro. Przykładowo, dla samochodów, które zaczęto używać w latach 2005-2007, miesięczną wartość bezpłatnego używania samochodu stanowi niższa z kwot: 1,4 proc. ceny plus 255 euro albo 0,17 euro od przejechanego kilometra. W przypadku użycia drugiej opcji należy prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. W przypadku bezpłatnego używania telefonu domowego lub komórkowego wartość do opodatkowania wynosi 20 euro miesięcznie.
Również pożyczka od pracodawcy może być uznana za świadczenie, jeśli jest ona nieoprocentowana albo oprocentowana preferencyjnie. Wartością do opodatkowania jest wtedy różnica między podstawową stopą procentową ustaloną przez fińskie ministerstwo finansów (4,25 proc. w okresie 1 lipca-31 grudnia 2007 r.), a ewentualną stopą procentową ustaloną przez pracodawcę.
Jeśli pracodawca opłaca za nas składki na dobrowolne ubezpieczenie, co do zasady składki te stanowią dochód do opodatkowania. Wyjątkiem są składki na ubezpieczenie na życie, gdzie wypłata uposażenia następuje wyłącznie w przypadku śmierci. Również składki na fińskie lub europejskie dobrowolne ubezpieczenie emerytalne, opłacane przez pracodawcę, są zwolnione z opodatkowania do wysokości rocznego limitu 8,5 tys. euro.
(EM)