Operator telefonii komórkowej nie może w przypadku usług roamingu opodatkować VAT tylko kwoty prowizji uiszczanych na rzecz zagranicznych operatorów.
ORZECZENIE
W wyniku kontroli przeprowadzonej pod koniec 2005 r. u jednego z operatorów telefonii komórkowej organy podatkowe zakwestionowały rozliczenie VAT za niektóre miesiące 2002 i 2003 r. Powodem tego był sposób opodatkowania usług roamingu. Operator należności związane z tą usługą rozbijał na dwie kwoty, przy czym tylko od jednej z nich, tj. prowizji, naliczany był VAT. Powstał spór, czy opodatkowaniu VAT podlega jedynie kwota prowizji (15 proc. wartości usług), czy także wartość usługi.
Pełnomocnicy spółki wyjaśniali, że polski operator telefonii komórkowej jest jedynie pośrednikiem między abonentem a operatorem zagranicznym. Nie jest zatem nabywcą usługi od operatora zagranicznego. Ponadto ustawa o VAT z 1993 roku nie opodatkowywała faktu przyjęcia wynagrodzenia, ale usługę. A zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wyłącznie prowizja. Organ podatkowy twierdził jednak, że VAT powinna podlegać cała kwota, ponieważ udostępnianie usług jest również usługą.
I w tej zasadniczej kwestii sąd, do którego ostatecznie trafił spór, przyznał rację fiskusowi. WSA w Warszawie nie miał wątpliwości, że usługa roamingu jest usługą telekomunikacyjną. Jak podkreślił, na poziomie detalicznym jest ona częścią szerszego pakietu usług, jakie operator oferuje klientom krajowym.
W ocenie WSA nie ma znaczenia, że usługę wykonuje operator zagraniczny, bo polskiego klienta nie wiąże z nim w tym zakresie żadna umowa. To umowa zawarta z polskim operatorem gwarantuje polskiemu klientowi możliwość rozmów za granicą. Dlatego roaming jest usługą telekomunikacyjną świadczoną w pakiecie krajowym i jako taki powinien być opodatkowany całościowo.
Sygn. akt III SA/Wa 464/08