Można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów podatek od towarów i usług od wydatków na reprezentację niestanowiących kosztów podatkowych.
JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ MINISTER: Czy stanowi koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych VAT, który zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega odliczeniu, naliczony od wydatków ponoszonych podczas spotkań z kontrahentami za usługi gastronomiczne, zakup żywności, które zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 nie są kosztem uzyskania przychodu?
ZMIANA INTERPRETACJI IZBY: Zgodnie z art. 14e 1 Ordynacji podatkowej minister finansów może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość.
W ocenie ministra, w stanie prawnym obowiązującym do 1 grudnia 2008 r., nie można uznać za prawidłowe stanowisko dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 grudnia 2007 r. (nr ILPB3/423-105/07-5/ŁM), że podatnik nie ma prawa zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów VAT naliczonego związanego z wydatkami na reprezentację niezaliczonymi do kosztów uzyskania przychodów. Przy tej interpretacji zastosowano przepisy ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w związku z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).
Zdaniem dyrektora izby art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o CIT nie może być interpretowany bez uwzględnienia ogólnych zasad kwalifikowania wydatków do kosztów podatkowych, w tym szczególnych przypadków wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w którym ustawodawca wymienił wydatki niestanowiące kosztów podatkowych. Odmienna interpretacja prowadziłaby do niemożliwej do zaakceptowania sytuacji polegającej na tym, że podatnik, który samego wydatku (netto) nie może zaliczyć do kosztów, miałby prawo obciążać te koszty elementem pochodnym od tej wartości, naliczonym podatkiem od towarów i usług związanym z tym wydatkiem.
W ocenie dyrektor, skoro wydatek na cele reprezentacyjne w kwocie netto nie stanowi kosztu podatkowego w świetle art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT i podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego związanego z tymi wydatkami, to również naliczony podatek od towarów i usług nie może stanowić kosztu podatkowego.
Minister finansów zwraca uwagę, że obowiązujące przepisy regulują wprost szczególne sytuacje, w których podatnik ma prawo zaliczyć podatek od towarów i usług do kosztów podatkowych. Jakkolwiek z brzmienia przepisów wynika, że koszty reprezentacji nie są kosztem, to jednak naliczony podatek od towarów i usług jest kosztem podatkowym w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, niezależnie od charakteru wydatków, których dotyczy ten podatek.
Interpretacja indywidualna ministra finansów z 20 marca 2009 r. (nr DD6/8213-141/MZG/08/PK-383)