Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Obowiązek podatkowy Polaka wykonującego pracę w Luksemburgu zależy w pierwszej kolejności od jego rezydencji podatkowej. W celu ustalenia statusu podatkowego należy przeanalizować sytuację danej osoby zarówno z perspektywy polskich, jak i luksemburskich przepisów.
Rezydencja w Polsce
Zgodnie z polskimi przepisami polskim rezydentem podatkowym jest osoba, która przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym albo posiada na terytorium Polski ośrodek interesów życiowych.
- Co do zasady zatem, Polak, który na czas wyjazdu do Luksemburga np. pozostawi w Polsce najbliższą rodzinę, pozostanie polskim rezydentem podatkowym i, w konsekwencji, będzie zobowiązany do deklarowania i opodatkowania w Polsce swoich ogólnoświatowych dochodów. Jeżeli jednak podczas wyjazdu będzie towarzyszyć mu rodzina, a jego pobyt w Polsce w danym roku nie przekroczy 183 dni, będzie on uważany za nierezydenta podatkowego Polski - wyjaśnił Marcin Sarnowski, konsultant w dziale doradztwa podatkowego PricewaterhouseCoopers.
Jednocześnie dodał, że prawo luksemburskie operuje dwoma kryteriami, na podstawie których można zostać uznanym za rezydenta tego kraju i w efekcie podlegać w Luksemburgu opodatkowaniu od całości swoich światowych dochodów.
- Według pierwszego kryterium za rezydenta uznaje się osobę posiadającą w Luksemburgu miejsce stałego zamieszkania (rozumiane jako mieszkanie lub dom, w którym osoba ta zamieszkuje w okolicznościach wskazujących na zamiar jego stałego używania). Ponadto za rezydenta uznaje się również osobę, która przebywa na terytorium Luksemburga przez okres dłuższy niż sześć miesięcy (przy czym krótki wyjazd, np. na urlop do innego kraju, nie powoduje naruszenia ciągłości tego okresu) - tłumaczył Marcin Sarnowski.
Podwójna rezydencja
Z uwagi na przytoczone przepisy ustawodawstw Luksemburga i Polski nie sposób wykluczyć, że dana osoba zostanie uznana za rezydenta obu tych krajów, co może mieć miejsce w szczególności w odniesieniu do lat wyjazdu z Polski i powrotu do kraju po zakończeniu oddelegowania. W takiej sytuacji - jak podkreślił nasz rozmówca z PricewaterhouseCoopers - konieczne będzie sięgnięcie do postanowień polsko-luksemburskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z nią ostateczne miejsce zamieszkania w razie wystąpienia konfliktu rezydencji ustalane będzie na podstawie następujących przesłanek (przedstawionych w kolejności zastosowania):
- stałe miejsce zamieszkania,
- ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze,
- zwykłe przebywanie,
- obywatelstwo.
- Jeżeli badanie statusu danej osoby w oparciu o wskazane kryteria nie doprowadzi do rozstrzygnięcia, polskie i luksemburskie władze skarbowe powinny zawrzeć porozumienie w tej sprawie - wyjaśniał ekspert.
Dochody opodatkowane
Z informacji Marcina Sarnowskiego wynika, że do podlegających opodatkowaniu w Luksemburgu dochodów z pracy zalicza się wynagrodzenie zasadnicze, premie oraz świadczenia rzeczowe otrzymane w związku ze stosunkiem pracy.
- Opodatkowaniu podlega otrzymane od pracodawcy świadczenie w postaci mieszkania udostępnionego pracownikowi nieodpłatnie, przy czym wartość takiego świadczenia ustalana jest w oparciu o czynsz płacony przez pracodawcę i nie może być niższa niż 75 proc. jego wartości. Również korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych traktowane jest jako świadczenie podlegające opodatkowaniu (w zryczałtowanej kwocie odpowiadającej 1,5 proc. ceny zakupu brutto nowego pojazdu za każdy miesiąc korzystania) - wyliczał Marcin Sarnowski.
Według niego, co do zasady, do podstawy opodatkowania należy także wliczyć odprawy po ustaniu stosunku pracy oraz ewentualne renty otrzymane od zakładu pracy. Zwolnieniu z opodatkowania (do określonego, rocznego limitu) podlegają jednak np. wynagrodzenie za godziny nadliczbowe czy nagrody pieniężne za staż pracy.
Podatek dochodowy w Luksemburgu obliczany jest z zastosowaniem progresywnej skali podatkowej, co oznacza, że - podobnie jak w Polsce - efektywna stopa podatkowa uzależniona jest od wysokości osiągniętego dochodu.
W praktyce wskazane w tabelce stawki podatku należy zwiększyć o 2,5 proc. tytułem składki na Fundusz Pracy.
Należy pamiętać, że luksemburskie ustawodawstwo przewiduje zwolnienie z opodatkowania określonej części dochodu osób fizycznych. Zwolnienie to ma zastosowanie do dochodu netto (tj. po zastosowaniu wszystkich dozwolonych odliczeń). Wysokość kwoty wolnej uzależniona jest od sytuacji rodzinnej podatnika.
Rozliczenie roczne
Luksemburski system podatkowy przewiduje odprowadzanie miesięcznych zaliczek na podatek od uzyskiwanego wynagrodzenia za pracę. Obowiązek obliczenia należnej zaliczki i odprowadzenia jej na konto właściwego urzędu skarbowego spoczywa na pracodawcy.
- Niezależnie od tego podatnicy, którzy przez cały rok podatkowy (tożsamy z rokiem kalendarzowym) posiadali status luksemburskiego rezydenta podatkowego, są uprawnieni do złożenia rocznego zeznania podatkowego, w którym dokonać mogą skorygowania pobranych w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy (np. poprzez zastosowanie nieuwzględnionych przez pracodawcę ulg, kwot wolnych czy odliczeń od podatku). Uprawnienie to przysługuje również nierezydentom, którzy pracowali w Luksemburgu przez co najmniej dziewięć miesięcy w danym roku podatkowym lub których przychód podlegający opodatkowaniu w Luksemburgu stanowi co najmniej 75 proc. ich ogólnoświatowych dochodów - podkreślił Marcin Sarnowski.
Jego zdaniem należy jednak pamiętać, że fakultatywne składanie rocznego zeznania podatkowego nie dotyczy luksemburskich rezydentów, których roczne dochody przekroczyły ustawowo określony limit 58 tys. euro. Osoby takie zobowiązane są złożyć roczne zeznanie do końca marca roku następującego po roku, którego dotyczy zeznanie. W praktyce jednak termin ten przedłużany jest do września, za milczącą zgodą władz skarbowych. Możliwe jest również dalsze przesunięcie tego terminu na wniosek podatnika.
EWA MATYSZEWSKA
Podstawa prawna
■ Konwencja między Rzeczypospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Luksemburgu 14 czerwca 1995 r. (Dz.U. z 1996 r. nr 110, poz. 527).
/>
/>
