Dla ustalenia wysokości podatku od nieruchomości decydujące znaczenie mają dane w ewidencji gruntów i budynków.
ORZECZENIE
Spółka zakwestionowała decyzję odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2004- 006. Twierdziła, że organ podatkowy w toku postępowania nie ustalił rzeczywistego przeznaczenia gruntu, a oparł się jedynie na danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków. W ocenie organu, skoro sporne grunty - drogi wewnętrzne - oznaczono w ewidencji jako kategoria gruntów podlegających opodatkowaniu, to bez znaczenia jest fakt, że ustawa o podatkach i opłatach lokalnych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. wyłączała z opodatkowania sporne tereny.
Sąd, oddalając skargę spółki podkreślił, że ustalenie charakteru gruntu na potrzeby podatku od nieruchomości następuje na podstawie danych zawartych w ewidencji.
Organy podatkowe nie mogą samodzielnie dokonywać odmiennych ustaleń odnośnie do przeznaczenia gruntu. Aby zakwestionować prawdziwość danych w ewidencji, podatnik powinien wszcząć procedurę w celu dokonania ich zmiany w organie prowadzącym ewidencję. Dopiero na podstawie zmienionych danych można wnosić o wzruszenie ostatecznej decyzji ustalającej wysokość podatku.
Sygn. akt I SA/Bd 824/07