Jeżeli rodzice utracą prawo do ulgi prorodzinnej na jedno z dwojga dzieci, to muszą trzymać się tych samych ograniczeń dochodowych, jak wychowujący jedynaka.
Przekonał się o tym podatnik, który w rocznym rozliczeniu skorzystał z preferencji na dwóch synów. Obaj byli pełnoletni, ale jeszcze się uczyli. Jeden z nich w roku, za który rodzic złożył zeznanie, pracował dorywczo. Osiągnął dochód, który – jak się okazało – nieznacznie przekroczył dopuszczalny limit zarobków pełnoletnich dzieci, wynoszący 3089 zł.
Wychwycił to urząd skarbowy, który wezwał ojca do skorygowania zeznania. Podatnik poprawił więc PIT i oddał fiskusowi należną kwotę.
Urząd skarbowy ponownie jednak skontaktował się z ojcem. Tym razem stwierdził, że niesłusznie odliczył on ulgę również na drugiego syna. Urząd wyliczył bowiem, że dochody podatnika i jego żony przekroczyły kwotę 112 tys. zł i że w takim razie nie mieli oni prawa w ogóle odliczać ulgi prorodzinnej.
Podatnik się z tym nie zgodził i poprosił o interpretację dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Wskazywał, że kryterium dochodowe (o którym mowa w art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o PIT) stosuje się jedynie do rodziców wychowujących tylko jedno dziecko. Tymczasem on i jego żona mają na utrzymaniu dwóch synów.
Dodał, że w kolejnym roku podatkowym może zaistnieć sytuacja, iż żaden z jego synów nie uzyska dochodów. Czy to znaczy, że znów będziemy mieć z żoną dwoje dzieci? – pytał retorycznie. Uważał więc, że powinien stosować przepisy dotyczące ulgi na więcej niż jedno dziecko, a te nie przewidują kryterium dochodowego dla rodziców.
Dyrektor KIS był jednak innego zdania. Stwierdził, że podatnik, który traci ulgę na jedno z dwojga dzieci, musi stosować kryterium dochodowe. W przepisach o uldze prorodzinnej chodzi bowiem o dzieci, które spełniają przesłanki do skorzystania przez rodziców z tej preferencji. Jeżeli warunki te spełniał tylko jeden syn, to zastosowanie mają zasady dotyczące osób wychowujących jedynaka. A to oznacza obowiązek stosowania kryterium dochodowego.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 25 lutego 2020 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.92.2019.2.MD