Subskrybuj nas na Youtube
Płacona za granicę składka ubezpieczeniowa nie jest opodatkowana w Polsce. Usługi ubezpieczeniowe nie są bowiem podobne do umów gwarancji i poręczeń – orzekł WSA w Bydgoszczy.
/>
Chodziło o spółkę, która ubezpieczała za granicą swoje mienie oraz zabezpieczała się od utraty marży brutto i od ryzyka terroryzmu w zakładach produkcyjnych. Zagraniczny zakład ubezpieczeń nie przesłał jej swojego certyfikatu rezydencji, bo spółka uważała, że i tak nie musi potrącać od płaconych przez siebie składek podatku u źródła.
Nie było wątpliwości, że musiałaby go potrącić, gdyby wypłacała za granicę wynagrodzenie m.in. z tytułu usług gwarancji, poręczeń czy świadczeń o podobnym charakterze (zgodnie z art. 21 ust. 2a ustawy o CIT). Twierdziła jednak, że ubezpieczenie do nich nie należy, bo dotyczy innych zdarzeń, inny jest zakres odpowiedzialności i kto inny ponosi jego koszt. Jej zdaniem o podobieństwie można by mówić jedynie w sytuacji, gdyby kupiła zagraniczne gwarancje ubezpieczeniowe, co jednak w tej sprawie nie miało miejsca.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał jednak, że spółka powinna potrącić 20-proc. podatek. Stwierdził, że zarówno ubezpieczenia, jak i gwarancje mają podobny charakter, co potwierdza art. 805 par. 1 kodeksu cywilnego. W obu sytuacjach zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się opłacić składkę – argumentował organ. Na potwierdzenie przywołał prawomocny wyrok WSA w Rzeszowie z 11 kwietnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Rz 119/17).
WSA w Bydgoszczy był innego zdania. Nie miał wątpliwości, że ubezpieczenie nie jest świadczeniem podobnym do gwarancji. Przemawiają za tym m.in. przepisy ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 381 ze zm.). Wyraźnie rozróżniono w niej umowę ubezpieczenia od gwarancji ubezpieczeniowej. Nie można więc ich porównywać tylko dla celów poboru podatku u źródła – orzekł WSA. Wyrok jest nieprawomocny.
OPINIA
Fiskus żądał podatku bez podstawy prawnej
Tomasz Rolewicz partner w dziale doradztwa podatkowego w EY
Bydgoski WSA jasno stwierdził, że ubezpieczenie oraz usługi gwarancji iporęczeń nie są świadczeniami podobnymi, co ma duże znaczenie dla przedsiębiorców działających wtym zakresie. Jednak znacznie ważniejsze jest odwołanie do wykładni systemowej, które poczynił WSA. Wart. 15e ustawy oCIT, który dotyczy limitowania kosztów usług niematerialnych, ustawodawca wprost wymienia ubezpieczenia obok gwarancji iporęczeń. Takiej wzmianki nie znajdziemy wart. 21 ust. 2a tej ustawy, który dotyczy podatku uźródła. Należy więc przyjąć, iż było to działanie zamierzone inie ma podstaw, by przyjąć że usługi ubezpieczeniowe podlegają opodatkowaniu „uźródła”.
orzecznictwo
Wyrok WSA w Bydgoszczy z 22 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Bd 655/19. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
