Jeżeli zużycie wody i centralnego ogrzewania jest ustalane na podstawie liczników lub powierzchni mieszkania, to ich dostawy są odrębne od najmu.
Chodziło o Towarzystwo Budownictwa Społecznego, które wybudowało i wynajęło budynki mieszkalne. Było ono stroną umów z dostawcami mediów i refakturowało związane z tym koszty na najemców.
TBS uważało, że każda należność za media jest ściśle powiązana z czynszem najmu. Skoro więc są to usługi pomocnicze nierozerwalnie powiązane ze świadczeniem głównym, to powinny być opodatkowane według tej samej stawki. W tym wypadku byłoby to zwolnienie od podatku (czynsz najmu na cele mieszkalne).
Innego zdania był dyrektor izby skarbowej. Odwołał się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z 16 kwietnia 2015 r. (sygn. akt C-42/14), z którego wynikało, że najem nieruchomości i powiązaną z nim dostawę mediów należy co do zasady traktować jako odrębne świadczenia. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy są one ze sobą na tyle ściśle powiązane, że ich rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.
W tym wypadku nie ma o tym mowy – uznał dyrektor izby – bo najemcy płacą za media według faktycznego zużycia. Sami decydują, ile zużyją wody (zimnej i ciepłej) oraz centralnego ogrzewania. Dostawa mediów nie jest więc nierozerwalnie związana z usługą najmu i powinna być rozliczana odrębnie – uznał fiskus. Tak samo orzekły sądy.

orzecznictwo

Wyrok NSA z 18 grudnia 2019 r., sygn. akt I FSK 1327/17. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia