ZOBACZ TEŻ: Ryczałt ewidencjonowany
Który kraj ma pobrać podatek od przedsiębiorcy działającego w dwóch państwach w sytuacji, gdy oba chcą daniny? Rozstrzygnięcie sporu o to ma być łatwiejsze dzięki uporządkowaniu procedur, jakie przewiduje ustawa z 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów zbiorowych dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Dz.U. poz. 2200).
Który kraj ma pobrać podatek od przedsiębiorcy działającego w dwóch państwach w sytuacji, gdy oba chcą daniny? Rozstrzygnięcie sporu o to ma być łatwiejsze dzięki uporządkowaniu procedur, jakie przewiduje ustawa z 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów zbiorowych dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Dz.U. poz. 2200).
/>
Ustawa wprawdzie co do zasady obowiązuje od 29 listopada 2019 r., ale część przepisów weszła w życie 1 stycznia br., a kolejne (związane głównie z nowymi regulacjami w ordynacji podatkowej – patrz C2) zaczną obowiązywać od 1 lipca br.
Do ustawy tej zostały przeniesione dwie dotychczasowe procedury rozstrzygania sporów o podwójne opodatkowanie i dodana nowa, do której zobowiązała Polskę dyrektywa Rady UE 2017/1852 z 10 października 2017 r. w sprawie mechanizmów rozstrzygania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania w Unii Europejskiej (Dz.Urz. UE. z 2017 r. L 265, s. 1). Nowa procedura dotyczy rozstrzygania sporów między państwami członkowskimi UE. Będzie ona wszczynana na wniosek pokrzywdzonego podatnika – osoby lub firmy – a nie z urzędu. Tego typu dokument trzeba będzie złożyć w ciągu trzech lat od pierwszego zawiadomienia o działaniu organów, którego skutkiem jest lub będzie kwestia sporna.
Duże podmioty będą musiały złożyć wniosek w Polsce oraz w drugim kraju, który doprowadził do podwójnego opodatkowania, a mniejsze podmioty oraz osoby fizyczne – w ramach ułatwienia – będą mogły złożyć go wyłącznie w Polsce. Polski fiskus będzie musiał potwierdzić otrzymanie wniosku i powiadomić o nim – w terminie dwóch miesięcy – swoich odpowiedników za granicą. Będzie miał też trzy miesiące na wezwanie wnioskodawcy do uzupełnienia pisma o dodatkowe informacje. Na to podatnik będzie miał trzy miesiące od otrzymania wezwania. Potem urząd będzie miał pół roku, aby zdecydować, czy przyjmuje wniosek do rozpatrzenia, czy też go odrzuca. Jeśli również zagraniczny fiskus go odrzuci, podatnik będzie mógł złożyć skargę do sądu.
Jeśli organ przyjmie wniosek podatnika, będzie mógł w ciągu pół roku sam rozstrzygnąć sprawę, podjąć dialog ze swoim odpowiednikiem w innym państwie. W tym ostatnim przypadku na zakończenie rozmów będzie dwa lata od przyjęcia wniosku, ale termin będzie można przedłużyć o rok, jeśli sprawa będzie wyjątkowo skomplikowana.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama
Reklama