Zwrot kosztów dojazdu lekarzy weterynarii nie jest objęty zwolnieniem ani z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b, ani art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o PIT. Na płatniku ciąży zatem obowiązek poboru i odprowadzenia zaliczek na podatek.
– Jestem lekarzem weterynarii prowadzącym działalność gospodarczą. Zostałam powołana decyzją administracyjną do badania mięsa. Dostaję wynagrodzenie obejmujące m.in. zwrot kosztów dojazdu według stawek za kilometr. Wynagrodzenie to nie jest dochodem z działalności gospodarczej. Czy w 2019 r. mogę stosować kilometrówkę zwolnioną z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o PIT? – pyta czytelniczka DGP.
Powiatowy lekarz weterynarii może wyznaczać decyzją administracyjną weterynarzy do pełnienia określonych czynności urzędowych. Do ich wykonywania lekarze weterynarii zwykle używają samochodów prywatnych.
Wysokość ich wynagrodzenia określa rozporządzenie ministra rolnictwa i rozwoju wsi z 15 stycznia 2018 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii (Dz.U. poz. 129). Wynagrodzenie obejmuje: część podstawową (stawki określone są w załączniku do rozporządzenia) oraz zwrot udokumentowanych kosztów – według stawek określonych w innym rozporządzeniu dotyczącym kilometrówki (rozporządzenie ministra infrastruktury z 25 marca 2002 r., Dz.U. nr 27, poz. 271 ze zm.).

Z jakiego źródła

Z większości wydawanych w ostatnim czasie interpretacji indywidualnych wynika, że wyznaczony weterynarz (prowadzący dodatkowo działalność gospodarczą) w związku z wykonywaniem czynności urzędowych otrzymuje przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 u stawy o PIT. Chodzi tu o przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności. W takim wypadku płatnik, jakim jest powiatowy lekarz weterynarii, potrąca zaliczkę od całości wypłacanego wynagrodzenia, w tym także udokumentowanych kosztów dojazdu. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wypowiedział się tak w interpretacjach z: 8 stycznia 2019 r. (nr 0113-KDIPT2-3.4011.620.2018.1.MS), 28 grudnia 2018 r. (nr 0113-KDIPT 2-3.4011.550.2018.2.MS), 11 grudnia 2018 r. (nr 0112-KDIL3 -1.4011.432.2018.1.KF), z 20 listopada 2018 r. (nr 0115-KDIT 2-2.4011.371.2018.2.MD).
Inne stanowisko dyrektor KIS zaprezentował natomiast w interpretacji z 14 listopada 2018 r. (nr 0115-KDIT2-2.4011.341.2018.1.RS). Uznał wówczas, że wynagrodzenie weterynarza z tytułu pełnienia czynności urzędowych należy rozliczać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie występuje zatem płatnik zobowiązany do poboru zaliczki na podatek.

Tylko dla pracowników

Z wydawanych interpretacji konsekwentnie wynika, że przejazdy wykonywane przez wyznaczonych lekarzy weterynarii nie mają charakteru podróży służbowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT. Przepis ten zwalnia z opodatkowania diety i inne należności za czas podróży osób niebędących pracownikami i zdaniem fiskusa nie ma zastosowania do przejazdów weterynarzy.
Powołane interpretacje milczą natomiast na temat możliwości korzystania z przywołanego przez czytelniczkę zwolnienia z art. 21 ust 1 pkt 23b ustawy o PIT, które dotyczy zwrotu kosztów używania pojazdu prywatnego do celów służbowych. Nie ulega jednak wątpliwości, że preferencja ta dotyczy pracowników. Nie ma zatem zastosowania w odniesieniu do osób wykonujących czynności na podstawie umowy cywilnoprawnej (zlecenia, umowy o dzieło).
Zasadniczo więc zwolnienie, o które pyta czytelniczka, nie może mieć zastosowania do lekarzy weterynarii pełniących czynności urzędowe. Ich wyznaczenie odbywa się w drodze decyzji administracyjnej określającej rodzaj i zakres czynności przekazywanych do wykonania. Następnie z wyznaczonymi lekarzami weterynarii zawierane są umowy-zlecenia, określające w szczególności sposób, zakres i miejsce wykonywania tych czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonywanie oraz termin płatności. ©℗