Rośnie liczba skarg przedsiębiorców na wysokość zwrotów podatku i przedłużanie terminów. Coraz rzadziej natomiast sądy potwierdzają winę urzędów.
/>
To najważniejsze wnioski płynące z odpowiedzi udzielonych 15 i 18 czerwca br. przez wiceministra finansów Pawła Cybulskiego na interpelacje poselskie (nr 22388 i 22389).
Z odpowiedzi tych wynika, że maleje kwota zatrzymanych zwrotów VAT wskutek prawomocnych (nieuchylonych) decyzji organów podatkowych. W pierwszym kwartale tego roku było to ok. 135 mln zł, w całym ubiegłym roku – ponad 1,1 mld zł.
Niezależnie od tego podatek nie jest zwracany również z powodu toczących się postępowań egzekucyjnych, podania błędnego numeru rachunku bankowego bądź niewskazania go w ogóle przez przedsiębiorcę. Tu kwoty są ciągle wysokie – na koniec I kw. 2018 r. zanotowano 1,1 mld zł niezwróconych nadpłat VAT. Dla porównania w całym ubiegłym roku było to 1,2 mld zł.
Rośnie liczba skarg składanych przez przedsiębiorców na decyzje odmawiające zwrotu VAT w całości lub w części. W 2015 r. było ich 754, rok później 983, w 2017 r. – 1079, a w I kw. 2018 r. złożonych zostało już 637 skarg na decyzje.
Coraz rzadziej natomiast skargi przedsiębiorców w tym zakresie są skuteczne. O ile w 2015 r. zapadło 131 prawomocnych rozstrzygnięć korzystnych dla podatników VAT, to w ubiegłym roku już tylko 20. Tak samo było w I kw. 2018 r.
Przedsiębiorcy skarżą się też na postanowienia o przedłużeniu terminu zwrotu.
Zasadniczo ustawa o VAT przewiduje trzy terminy zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym: 60 dni (termin podstawowy), 25 dni (termin skrócony) i 180 dni (termin wydłużony). Urzędnicy mają jednak prawo je przedłużać, jeśli muszą dodatkowo zweryfikować, czy zwrot faktycznie się należy, a przedsiębiorstwo, które o niego wnioskuje, nie jest nieuczciwe (art. 87 ust. 2 ustawy o VAT).
W całym ubiegłym roku na wokandę trafiło z tego powodu 298 skarg, a w I kw. br. – już 208.
Na 19 takich spraw prawomocnie rozstrzygniętych w I kw. 2018 r. tylko czterokrotnie werdykt był korzystny dla podatników.
Interpretacja odpowiedzi z 15 i 18 czerwca 2018 r. wiceministra finansów Pawła Cybulskiego na interpelacje poselskie nr 22388 i 22389