Przy ocenie, czy przewoźnik lotniczy ma prawo do stosowania 0-proc. stawki VAT, można uwzględniać wszystkie czynniki wskazujące na dominujące znaczenie przewozów na trasach międzynarodowych.
Warunkiem zastosowania do usług lotniczych stawki VAT w wysokości 0 proc. jest wykonywanie przez przewoźnika przewozów lub wykorzystanie określonych środków transportu lotniczego głównie w transporcie międzynarodowym. Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską (nr 7057) wyjaśniło wątpliwości związane ze stosowaniem w praktyce kryterium odnoszącego się to tego, jakie usługi świadczy głównie przewoźnik.
Opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0 proc. podlegają usługi lotniskowe określone w art. 83 ust. 1 pkt 7, 8, 13, 16 i 18 ustawy o VAT. Jak wskazało MF, regulacje te stanowią implementację do krajowego porządku prawnego art. 148 pkt e-g Dyrektywy 2006/112/WE. Posługiwanie się zatem w przepisach polskiej ustawy o VAT kryterium, jakie usługi świadczy głównie przewoźnik, jest w pełni uzasadnione.
Resort poinformował, że stawka VAT w wysokości 0 proc. ma zastosowanie do usług, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy o VAT, świadczonych na rzecz przewoźników powietrznych wykonujących usługi zarówno w transporcie krajowym, jak i międzynarodowym, jeżeli świadczą oni głównie usługi międzynarodowe. Podobnie w przypadku usług wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 13 i 16 oraz dostawy towarów, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, stawka 0 proc. ma zastosowanie, gdy środki transportu wykorzystywane są w transporcie krajowym oraz międzynarodowym - jeżeli środki transportu, w stosunku do których wykonywane są te usługi lub dokonywana jest dostawa towarów, są wykorzystywane głównie w transporcie międzynarodowym.
MF wyjaśniło, że w świetle tych regulacji warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 0 proc. jest wykonywanie przez przewoźnika przewozów lub wykorzystanie określonych środków transportu lotniczego głównie (czyli w większości) w transporcie międzynarodowym. Wykonywanie głównie przewozów w transporcie międzynarodowym oznacza zatem, że działalność danego przewoźnika w dziedzinie obsługi ruchu krajowego odgrywa widocznie mniejszą rolę niż działalność międzynarodowa. Zgodnie ze stanowiskiem resortu przy ocenie, w jakim zakresie przewoźnik wykonuje przewozy międzynarodowe, a w jakim przewozy krajowe, mogą być uwzględniane wszystkie czynniki, które mogą wskazywać na dominujące znaczenie przewozów wykonywanych przez danego przewoźnika na trasach międzynarodowych.
Przepisy ustawy o VAT nie określają dokumentów, które potwierdzają fakt wykonywania przez przewoźnika przewozów głównie w transporcie międzynarodowym. Oznacza to, że podatnik ma prawo wykorzystania wszystkich dokumentów, które będą jednoznacznie potwierdzały ten fakt.