Oto druga część komentarza dotyczącego zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, które weszły w życie 1 stycznia 2018 r.
Uwadze podatników zapewne nie umknie wprowadzony w tej części ustawy minimalny podatek od nieruchomości komercyjnych, którego nie tyle sposób obliczania, ile konstrukcja, z punktu widzenia przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym, wywołuje uzasadnione kontrowersje (jest to bowiem ewidentnie podatek majątkowy, którego pobieranie w żaden sposób nie zależy od dochodu generowanego przez posiadane przez podatników nieruchomości komercyjne).
Wśród znowelizowanych przepisów znajdują się również takie, które dla podatników oznaczają wiele pozytywnych zmian. W szczególności dotyczyć to będzie co najmniej dwukrotnego zwiększenia limitu potrącalności kosztów odliczanych od dochodu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Od nowego roku każdy podatnik, niezależnie od posiadanego statusu (mikro-, małego, średniego, czy dużego przedsiębiorcy), uprawniony będzie do pomniejszenia osiąganych dochodów z działalności gospodarczej o 100 proc. naliczonych kosztów kwalifikowanych. Rozszerzeniu uległ również katalog kosztów podlegających odliczeniu w ramach ulgi. Za najistotniejszą uznać należy możliwość potraktowania jako kosztu kwalifikowanego należności wypłacanych na podstawie nie tylko umów o pracę, lecz także innych umów cywilnoprawnych. Zmiany te powinny stanowić ważny czynnik motywacyjny dla podejmowanych przez podatników działań nakierowanych na rozwój i wzrost innowacyjności. Pewną wątpliwość w tym obszarze budzi wyłączenie możliwości pomniejszania o ulgę dochodów osiągniętych ze źródła zyski kapitałowe. Ograniczenie to może bowiem pozbawić ulgi te podmioty, których działalność koncentruje się wokół opracowywania nowych technologii, udostępnianych następnie innym podmiotom na podstawie licencji. Pamiętając, że przychody z udzielonych licencji, jak również przychody ze zbycia praw własności intelektualnej co do zasady stanowią przychody kapitałowe, podatnicy ci w praktyce nie będą mieli możliwości skorzystania z omawianej preferencji.
Niewątpliwie korzystną zmianą jest również podniesienie z 3500 zł do 10 000 zł kwoty określającej wartość początkową aktywów, których nabycie pozwoli na jednorazowe zaliczenie poniesionych wydatków w koszty uzyskania przychodu. Wartość ta nie była aktualizowana od 2000 r., a jej podniesienie pozwoli podatnikom na szybsze ujęcie w kosztach podatkowych kosztów nabycia niskocennych aktywów majątkowych.