Subskrybuj nas na Youtube
EKSPERT RADZI |Spółki z podatkowej grupy kapitałowej (dalej: PGK) na potrzeby prowadzonej działalności wykorzystują nieruchomości położone na terenie ich działania, od których zobowiązane są – jako samodzielni podatnicy – rozliczać podatek od nieruchomości. Jest on zaliczany przez spółkę, a więc przez PGK, do kosztów uzyskania przychodów (w rozliczeniu CIT) w każdym miesiącu, w którym w księgach rachunkowych ujęta jest rata tego podatku (w wysokości należnej raty). Występują jednak przypadki, że w latach następujących po zakończeniu danego roku podatkowego dokonywane są zmiany wysokości zadeklarowanego podatku od nieruchomości za dany rok. Korekty skutkują przy tym zarówno zwiększeniem podatku, jak i jego zmniejszeniem (oznacza to, że np. w 2016 r. dokonywana może być korekta podatku od nieruchomości za rok 2014). W którym okresie należy uznać za koszt zaległy podatek za lata ubiegłe? A w którym momencie należy rozpoznać przychód z tytułu powstałej nadpłaty w podatku od nieruchomości w przypadku jej zwrotu w formie gotówkowej – czy z datą ujęcia jej w księgach rachunkowych, czy w momencie otrzymania zwrotu nadpłaty?
/>
Kosztami podatkowymi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak i koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak ich poniesienie jest racjonalne i niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa. Tego rodzaju kosztem jest m.in. podatek od nieruchomości stanowiący element kosztów stałych, który z mocy prawa zobowiązany jest uiszczać podatnik w związku z posiadanymi nieruchomościami. Podatek ten jednocześnie nie został wymieniony w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów. Zatem podatek od nieruchomości za lata ubiegłe – ujmowany przez podatnika w księgach rachunkowych (z wyłączeniem rezerw na ten podatek) – należy uznać za koszty uzyskania przychodów niepodlegające wyłączeniu przy ustalaniu podstawy opodatkowania. W związku z tym trzeba określić moment uznania ww. wydatku za koszty uzyskania przychodów.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi, w przypadku kosztów podatkowych, które pozostają jedynie w pośrednim związku z przychodami i nie można przypisać ich do konkretnego przychodu, koszty te – w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych – należy rozpoznać pod datą zaksięgowania w księgach rachunkowych spółki. Oznacza to, że podatek od nieruchomości za lata ubiegłe (zaległość) wynikający zarówno z decyzji wydanych przez właściwy organ, jak i deklaracji korygujących złożonych przez spółkę, należy uznać za koszty uzyskania przychodów w dacie ujęcia tego zaległego zobowiązania w księgach rachunkowych spółki.
Jeśli chodzi o rozpoznanie przychodu z tytułu powstałej nadpłaty podatku, warto przypomnieć, że przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne. Za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Nadpłata w podatku od nieruchomości wynikająca z wydanej przez organ podatkowy decyzji, która określa wysokość tej nadpłaty za lata ubiegłe, jak również ze złożonej przez spółkę deklaracji korygującej za lata ubiegłe, stanowi przychód podatkowy w dacie zwrotu kwoty nadpłaty przez organ podatkowy (kasowe rozpoznanie przychodu).
Potwierdzenie takiego podejścia można również znaleźć w interpretacjach podatkowych, np. dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 lutego 2017 r. (nr 2461-IBPB-1-3.4510.1082.2016.1.IZ, nr 2461-IBPB-1-3.4510.1083.2016.1.IZ).
Podstawa prawna
Ustawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 716).
Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.).