Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oparte na Konwencji Modelowej OECD zawierają zakaz stosowania praktyk dyskryminacyjnych. Co ta klauzula oznacza?
dr JANUSZ FISZER
partner White & Case, docent UW
Klauzula ta wprowadza kilka reguł. Po pierwsze, obywatele jednego państwa względnie osoby nieposiadające obywatelstwa tego państwa, lecz w nim zamieszkałe (rezydenci) nie mogą być poddani w drugim państwie opodatkowaniu ani innym związanym z nim obowiązkom odmiennym lub bardziej uciążliwym niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddani w tych samych okolicznościach obywatele tego drugiego państwa względnie osoby nieposiadające obywatelstwa tego państwa, lecz w nim zamieszkałe.
Po drugie, opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo z jednego państwa posiada w drugim państwie, nie może być w tym drugim państwie mniej korzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego państwa prowadzących taką samą działalność, z tym że nie oznacza to zobowiązania się danego państwa do udzielenia osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim państwie jakichkolwiek osobistych zwolnień i obniżek podatkowych z uwagi na stan cywilny lub rodzinny, których udziela ono osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium.
Po trzecie, kwoty wypłacane m.in. z tytułu odsetek, należności licencyjnych ponoszone przez przedsiębiorstwo z jednego państwa na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim państwie mogą być zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów na takich samych warunkach, jakby były one płacone na rzecz osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w pierwszym państwie. Zasada ta dotyczy także zobowiązań przedsiębiorstwa z jednego państwa zaciągniętych wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim państwie, które mogą być zaliczane w ciężar kosztów przy określaniu podlegającego opodatkowaniu majątku tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby zostały zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w pierwszym państwie.
Po czwarte, przedsiębiorstwa z jednego państwa, których kapitał należy w całości lub częściowo względnie który jest kontrolowany bezpośrednio lub pośrednio przez jedną lub więcej osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim państwie nie mogą być w pierwszym państwie poddane opodatkowaniu ani związanym z nim innym obowiązkom, które są odmienne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki nakładane na podobne przedsiębiorstwa z pierwszego państwa.