Podatnik, który wnosi swoje przedsiębiorstwo do spółki osobowej, może odliczyć poniesione w związku z tym wydatki: przez siebie samego – w całości, a przez spółkę – w proporcji do swojego udziału w jej zysku.
Potwierdził to dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu. Chodziło o podatnika, który planował wnieść swoje przedsiębiorstwo do spółki komandytowej. Jego wątpliwości dotyczyły wydatków poniesionych zarówno bezpośrednio przez niego, do czasu wniesienia wkładu, jak i przez spółkę komandytową już po aporcie. Chodziło o koszty doradztwa prawno-podatkowego (poniesione przez niego samego), również wydatki na: usługi doradcze, opłaty notarialne, sądowe, rejestracyjne oraz podatek od czynności cywilnoprawnych (poniesione już przez spółkę).
Podatnik uważał, że wydatki poniesione przez niego samego będzie miał prawo zaliczyć do kosztów podatkowych w całości, natomiast poniesione przez spółkę – w proporcji do posiadanego udziału w jej zysku. Dyrektor izby to potwierdził.
Warto zwrócić uwagę, że interpretacja potwierdza możliwość uznania za koszty podatkowe wszystkich wydatków związanych z aportem, bez względu na czas ich poniesienia. Istniało bowiem ryzyko, że organ zakwestionuje wydatki ponoszone już po aporcie jako (teoretycznie) niezwiązane bezpośrednio z wniesieniem wkładu. Co więcej, dyrektor izby nie różnicuje wydatków ze względu na podmiot, który je ponosi (w tym wypadku większość wydatków poniosła spółka komandytowa).
Interpretacja ta może być dodatkową zachętą dla osób planujących zmianę formy wykonywanej działalności gospodarczej, np. na działalność w ramach spółki komandytowej. Pozwala ona na jednokrotne opodatkowanie dochodów (w przeciwieństwie do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której występuje podwójne ekonomiczne opodatkowanie) przy możliwości jednoczesnego ograniczenia odpowiedzialności za zobowiązania (w porównaniu z jednoosobową działalnością gospodarczą, gdzie przedsiębiorca odpowiada bezpośrednio majątkiem osobistym bez ograniczeń). Ponadto zmiana formy prowadzonej działalności na spółkę osobową umożliwia (a niekiedy nawet warunkuje) dalszy rozwój biznesu poprzez m.in. przystąpienie wspólników (zarówno osób fizycznych, jak i prawnych), którzy wniosą kapitał, know-how lub inne aktywa.
Nie jest to jedyne korzystne dla podatników rozstrzygnięcie w tej materii. Podobnie zinterpretował przepisy dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy (nr ITPB1/4511-811/ 16/ES).
Interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, nr 3063-ILPB1-1.4511.247.2016.1.AA.