Zeznanie roczne PIT za 2007 rok trzeba wysłać do urzędu skarbowego najpóźniej 30 kwietnia 2008 r. Należy je też właściwie wypełnić. Spóźnienie grozi karą, a pomyłki koniecznością złożenia korekty zeznania.
Na rozliczenie dochodów uzyskiwanych w 2007 roku został niecały miesiąc. Podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych musi sam obliczyć należne zobowiązanie podatkowe i wypełnić formularz PIT. Następnym krokiem będzie już tylko przekazanie druku do właściwego urzędu skarbowego. Tu warto przypomnieć, że dla rozliczenia rocznego PIT właściwym urzędem jest organ podatkowy właściwy według miejsca zamieszkania lub pobytu w ostatnim dniu roku podatkowego.
Podatnik, który spóźni się ze złożeniem rocznego PIT, naraża się na kary wynikające z kodeksu karnego skarbowego. W przypadku niewłaściwego wypełnienia formularza trzeba będzie liczyć się z koniecznością dokonania korekty.

Dotrzymanie terminu

Ostatnim dniem na złożenie PIT za 2007 rok jest 30 kwietnia. W związku z tym termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało:
• wysłane za pomocą środków komunikacji elektronicznej, za poświadczeniem przedłożenia do organu podatkowego lub do jednostki informatycznej obsługi administracji podatkowej;
• nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego albo złożone w polskim urzędzie konsularnym;
• złożone przez żołnierza lub członka załogi statku morskiego w dowództwie jednostki wojskowej lub kapitanowi statku;
• złożone przez osobę pozbawioną wolności w administracji zakładu karnego;
• złożone przez osobę aresztowaną w administracji aresztu śledczego.

Formy złożenia PIT

Na złożenie rocznego zeznania podatkowego jest kilka sposobów. Po pierwsze, podatnik może osobiście zanieść druk do urzędu skarbowego. Wybierając ten sposób, warto udać się do urzędu z kopią składanego formularza i poprosić o potwierdzenie daty jego złożenia.
Po drugie, można zeznanie podatkowe wysłać do urzędu pocztą. W tym przypadku również warto zadbać o kilka szczegółów. Przede wszystkim warto wiedzieć, że wysyłając zeznanie za pośrednictwem Poczty Polskiej, datą złożenia zeznania jest data stempla pocztowego Oznacza to, że zeznanie można nadać na poczcie nawet 30 kwietnia, a termin ustawowy na złożenie PIT zostanie zachowany.
Ponadto warto zadbać o to, aby zeznanie zostało wysłane do urzędu skarbowego listem poleconym. Potwierdzenie nadania listu razem z dokumentami dotyczącymi rozliczenia trzeba przechowywać przez prawie sześć lat, tzn. do upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Przepisy stanowią, że termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego albo złożone w polskim urzędzie konsularnym. W przypadku pism złożonych za granicą termin uważa się za zachowany tylko wówczas, gdy pismo zostało złożone w polskim urzędzie konsularnym - takie wnioski wyraził WSA w Warszawie w wyroku z 24 sierpnia 2005 r. (sygn. akt III SA/Wa 928/05; niepublikowany). Trzeba jednak brać pod uwagę fakt, że taka placówka pobierze opłatę od przekazania druku do Polski. Opłaty te mieszczą się w granicach 20 euro.
Natomiast podatnik, który wysyła pismo za pośrednictwem zagranicznej poczty, musi liczyć się z tym, że datą złożenia zeznania w takiej sytuacji będzie data wpływu do urzędu skarbowego, a nie data stempla pocztowego. Zatem wysyłając zeznanie z zagranicy, warto zrobić to odpowiednio wcześniej, aby formularz trafił do urzędu najpóźniej 30 kwietnia.

Wypełnianie druków

Podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki. Jak wyjaśnił NSA w wyroku z 8 kwietnia 2003 r., (sygn. akt SA/Bd 556/03; niepublikowany) odpowiedzialność podatkowoprawna ma charakter obiektywny i nie jest uzależniona od winy, zamiaru czy dobrej lub złej woli podatnika.
PRZYKŁAD: ZEZNANIE WYSŁANE PRZEZ INNĄ PLACÓWKĘ
Czy wysyłka zeznania do urzędu skarbowego za pośrednictwem operatora InPost powoduje dotrzymanie terminu w sprawach podatkowych na podobnej zasadzie jak wysyłka za pośrednictwem Poczty Polskiej?
Termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce operatora publicznego albo złożone w polskim urzędzie konsularnym. Przepisy Ordynacji podatkowej nie definiują pojęcia operatora publicznego. Dla ustalenia znaczenia tego pojęcia należy odwołać się do definicji zawartej w ustawie Prawo pocztowe. Zgodnie z nią operatorem publicznym jest operator zobowiązany do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Zadania operatora publicznego realizuje wyłącznie Poczta Polska. Biorąc pod uwagę te ustalenia, należy stwierdzić, że nadanie przesyłki z korespondencją w placówce innego operatora pocztowego, np. InPost, który nie posiada statusu operatora publicznego, przed dniem upływu terminu, nie prowadzi do zachowania tego terminu.
W konsekwencji podatnik powinien dołożyć wszelkiej staranności, aby poprawnie wypełnić zeznanie roczne. Każdy błąd będzie trzeba korygować, składając drugi raz zeznaniem wraz z pisemnym oświadczeniu zawierającym uzasadnienie korekty.
Nie warto także w wypełnianym druku zatajać jakichkolwiek dochodów. Trzeba tu pamiętać o tym, że informacja m.in. o dochodach podatnika, np. PIT-11, poza podatnikiem trafia także do odpowiedniego urzędu skarbowego. Urząd może więc zweryfikować poprawność danych.
Ponadto przy ukrywaniu dochodów fiskus może przeprowadzić odpowiednie czynności kontrolne. Gdy wykaże, że podatnik nie wykazał wszystkich źródeł dochodów, nałoży na niego 75-proc. podatek. Dojdą tu też kary wynikające z kodeksu karnego skarbowego.
PRZYKŁAD: NIENALEŻNY ZWROT NADPŁATY
Czy zwrot podatku przekazany nienależnie na konto bankowe podatnika - bez jego winy - przez organ podatkowy stanowi zaległość podatkową?
Zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek lub ratę podatku. Zasady te stosuje się również do należności z tytułu podatków, zaliczek na podatki oraz rat podatków niewpłaconych w terminie płatności przez płatnika lub inkasenta. Na równi z zaległością podatkową traktuje się także zwrot podatku, jeżeli podatnik otrzymał go nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej lub został on zaliczony na poczet zaległości podatkowej albo bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, chyba że podatnik wykaże, że nie nastąpiło to z jego winy.
Trzeba więc podkreślić, że organ podatkowy nie może potraktować na równi z zaległością podatkową zwrotu podatku, jeżeli podatnik wykaże, że zwrot nie nastąpił z jego winy. Brzmienie wymienionego tu przepisu prawa prowadzi jednak do wniosku, że wykazanie przez podatnika braku winy powinno nastąpić w toku postępowania podatkowego oraz zgodnie z jego zasadami. W tym też zakresie organ podatkowy I instancji obowiązany jest zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Jest jednak rzeczą oczywistą, że to podatnik musi udowodnić brak swojej winy w tym zakresie.

Sposoby wpłaty podatku

Poza poprawnym wypełnieniem formularza oraz złożeniem go w terminie istotne jest także terminowe wpłacenie podatku. Terminem na zapłacenie PIT wynikającego z zeznania za 2007 rok jest 30 kwietnia. Spóźnienie, nawet jednodniowe z zapłatą takiej należności spowoduje powstanie zaległości podatkowej.
Co więcej, jeśli dojdzie do powstania zaległości podatkowej, poza nią podatnik będzie musiał zapłacić odsetki za zwłokę. Obecnie wynoszą one 14,5 proc. w skali roku.
Za termin dokonania zapłaty podatku uważa się:
• przy zapłacie gotówką - dzień wpłacenia kwoty podatku w kasie organu podatkowego lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej, w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej albo dzień pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta;
• w obrocie bezgotówkowym - dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika lub rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej na podstawie polecenia przelewu.
Przy wyborze wpłaty bezgotówkowej (np. przelewem bankowym) warto pamiętać - jak podkreślił WSA w Warszawie w wyroku z 4 lutego 2004 r. (sygn. akt III SA 1314/02; publikowany w ONSAiWSA z 2005 r. nr 1, poz. 21), że nie jest dniem zapłaty podatku w obrocie bezgotówkowym dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika, jeżeli w wyniku tej czynności nie doszło do uznania rachunku bankowego urzędu skarbowego i pobrana kwota została zwrócona na rachunek podatnika.
PRZYKŁAD: SANKCJE ZA NIEDOPEŁNIANIE OBOWIĄZKÓW
Czy za niezłożenie deklaracji i niewpłacenie podatku rząd może nałożyć karę?
Tak. Za niezłożenie deklaracji oraz za niewpłacanie podatków kodeks karny skarbowy przewiduje pewne sankcje. Warto tu wspomnieć o karach za niezłożenie zeznania, zatajanie prawdy lub uporczywe niewpłacanie podatków.
Zgodnie z kodeksem karnym skarbowym podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie.
Natomiast podatnik, który składając organowi podatkowemu deklarację lub oświadczenie, podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie.
Podatnik, który uporczywie nie wpłaca w terminie podatku, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Stawki dzienne w 2008 roku zostały ustalone na poziomie od 37,53 zł do 15 012 zł. Natomiast granice kary grzywny wynoszą od 112,60 zł do 22 520 zł.
KIEDY POWSTAJE ZOBOWIĄZANIE PODATKOWE
Zobowiązanie podatkowe powstaje m.in. z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie takiego zobowiązania. Jeżeli przepisy nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje we wskazany sposób, podatek wynikający z deklaracji jest podatkiem do zapłaty.
30 kwietnia 2008 r. to ostatni dzień na złożenie zeznania PIT za 2007 rok
Podstawa prawna
• Ustawa z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).
• Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).