Błędu w sentencji decyzji nie można uznać za oczywistą omyłkę. Organ podatkowy musi sprostować taką nieprawidłowość, wydając kolejną decyzję – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie.
Skarżącym w sprawie był podatnik, który sprowadził z zagranicy samochód osobowy. Jego zdaniem był to jednak samochód ciężarowy, od którego nie trzeba płacić akcyzy. Istota sporu dotyczyła jednak innego zagadnienia. Okazało się, że organ podatkowy błędnie określił wysokość zobowiązania. W sentencji decyzji pomylił się o kilkanaście złotych. Prawidłowe wyliczenie było w uzasadnieniu. Organ podatkowy, powołał się na art. 215 par. 1 Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) i uznał, że błąd w wyliczeniu był oczywistą omyłką, którą można sprostować bez wydawania kolejnej decyzji.
Sąd nie zgodził się z taką interpretacją. Wskazał, że błędem rachunkowym, który można sprostować w trybie art. 215 par. 1 Ordynacji podatkowej, jest omyłka w działaniu matematycznym, które zostało włączone do decyzji jako jego część składowa.
Sędziowie wyjaśnili, że za oczywistą omyłkę należy rozumieć taki błąd słowny, który nie budzi najmniejszej wątpliwości. Do oczywistych omyłek zalicza się przykładowo błędy pisarskie, komputerowe. Zdaniem WSA błędne wyliczenie podane w sentencji decyzji nie ma jednak charakteru oczywistej omyłki. Określenie kwoty zobowiązania jest istotnym elementem decyzji, a rozstrzygnięcia co do istoty sprawy powinny zapadać w formie decyzji.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Rzeszowie z 24 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Rz 230/12.