Każdy, kto złoży zeznanie podatkowe, a następnie zauważy, że popełnił błąd, może złożyć jego korektę dołączając do poprawionego zeznania pisemne uzasadnienie, wyjaśniające przyczynę korekty.
Podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty – takie uprawnienia daje podatnikom Ordynacja podatkowa. Dotyczy to także zeznania rocznego PIT. Warto jednak pamiętać, że korekta deklaracji powinna być uzasadniona. Jak wskazał NSA w wyroku z 7 lutego 2003 r. (sygn. akt I SA/Gd 419/00; publikowany w POP z 2004 r. nr 4, poz. 87) w sytuacji, gdy organ po złożeniu przez podatnika deklaracji korygującej poweźmie wątpliwości co do wykazanego w niej zobowiązania lub kwoty zwrotu podatku, powinien wszcząć postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego za dany okres obrachunkowy.
Nie zawsze można korygować
Uprawnienie do skorygowania deklaracji może ulec zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą. Jednak prawo do korekty będzie przysługiwać nadal po zakończeniu: kontroli podatkowej; postępowania podatkowego – w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego. Zasad tych nie należy lekceważyć, gdyż korekta złożona w przypadku, gdy prawo do niej zostanie zawieszone, bo wobec podatnika zostało wszczęte postępowanie lub kontrola podatkowa, nie wywoła skutków prawnych. Jak podkreślił NSA w wyroku z 25 czerwca 2003 r. (sygn. akt I SA/Wr 852/01; publikowany w ONSA z 2004 r. nr 2, poz. 79) wszczęcie kontroli podatkowej dotyczącej wysokości dochodu uzyskanego w spółce cywilnej, w której podatnik posiada udziały, powoduje zawieszenie prawa tego podatnika do złożenia korekty zeznania o wysokości osiągniętego przez niego dochodu w danym roku podatkowym. Wszystko dlatego, że z chwilą wszczęcia postępowania podatkowego zakończył się proces samoobliczenia podatku i podatnicy nie mogą korygować uprzednio złożonej deklaracji – podkreślił NSA w wyroku z dnia 28 listopada 2001 r. (sygn. akt I SA/Kr 1619/99; niepublikowany).
Urząd wykryje błędy...
Błędy w deklaracjach podatkowych mogą również zauważyć organy podatkowe. W ramach czynności sprawdzających organy podatkowe pierwszej instancji dokonują czynności sprawdzających, mających na celu: • sprawdzenie terminowości: składania deklaracji; wpłacania zadeklarowanych podatków, w tym również pobieranych przez płatników oraz inkasentów; • stwierdzenie formalnej poprawności składanych dokumentów; • ustalenie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami. W tym miejscu warto podkreślić, że czynności sprawdzające nie są tym samym co postępowanie lub kontrola podatkowa. Na ten aspekt zwrócił uwagę WSA w Łodzi w wyroku z 13 kwietnia 2004 r. (sygn. akt I SA/Łd 620/03; publikowany w ONSAiWSA z 2005 roku nr 3, poz. 54), wskazując, że czynności sprawdzające prowadzone w trybie Ordynacji podatko-wej nie są tożsame z kontrolą podatkową, a więc nie są przeszkodą do dokonania korekty deklaracji. Warunkiem skuteczności korekty dokonanej przez podatnika nie jest jednak jednoczesna zapłata podatku.
...i sam je poprawi
Jeśli podczas sprawdzania zeznań podatników urząd skarbowy stwierdzi, że deklaracja zawiera błędy rachunkowe lub inne oczywiste omyłki bądź że wypełniono ją niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, urząd w zależności od charakteru i zakresu uchybień: • koryguje deklarację, dokonując stosownych poprawek lub uzupełnień, jeżeli zmiana wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty, kwoty zwrotu podatku lub wysokości straty w wyniku tej korekty nie przekracza kwoty 1000 zł; • zwraca się do składającego deklarację o jej skorygowanie oraz złożenie niezbędnych wyjaśnień, wskazując przyczyny, z powodu których informacje zawarte w deklaracji podaje się w wątpliwość. Gdy korekty za podatnika dokona urząd skarbowy, organ taki, po pierwsze, uwierzytelnia kopię skorygowanej deklaracji. Po drugie, doręcza podatnikowi uwierzytelnioną kopię skorygowanej deklaracji wraz z informacją o związanej z korektą deklaracji zmianie wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku lub wysokości straty bądź informację o braku takich zmian. Na korektę dokonaną przez fiskusa podatnik może wnieść sprzeciw do organu, który dokonuje korekty, w terminie 14 dni od dnia doręczenia uwierzytelnionej kopii skorygowanej deklaracji. Wniesienie sprzeciwu anuluje korektę. W sytuacji niewniesienia sprzeciwu w odpowiednim terminie, korekta deklaracji sporządzona przez urząd wywołuje skutki prawne, jak korekta deklaracji złożona przez samego podatnika. Te zasady mają zastosowanie odpowiednio do deklaracji składanych przez płatników lub inkasentów oraz do załączników do deklaracji.
Omawiając czynności sprawdzające wspomniałam, że urząd skarbowy sam skoryguje deklarację albo wezwie do tego podatnika. W wyroku z 15 października 1999 r. (sygn. akt III SA 223/99; niepublikowany) NSA podkreślił, że przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące czynności sprawdzających określają m.in. obowiązki organów podatkowych w przypadku stwierdzenia, że deklaracja zawiera błędy lub oczywiste omyłki bądź że wypełniono ją niezgodnie z ustalonymi wymaganiami.
W rozpatrywanej przez sąd sprawie urząd skarbowy wezwał podatniczkę do skorygowania deklaracji, z uwagi na odmienne stanowisko w sprawie przysługującej jej ulgi, i w ten sposób udzielił jej informacji na temat przyjętej wykładni przepisu pozwalającego zastosować tę ulgę. Jednak podatniczka odmówiła złożenia korekty. Odmowa złożenia przez podatniczkę korekty zakończyła postępowanie sprawdzające.
WAŻNE
Korekta deklaracji polega na prawidłowym wypełnieniu tego samego formularza podatkowego, który już został w urzędzie skarbowym złożony. Na poprawionym formularzu należy zaznaczyć odpowiedni kwadrat – korekta
PRZYKŁAD CZY MOŻLIWA KOREKTA PRZED INTERPRETACJĄ Podatniczka złożyła zeznanie podatkowe PIT-37 za 2005 rok rozliczając się samodzielnie. Chciała jednak rozliczyć się wspólnie z małżonkiem, gdzie wykazałaby swoje dochody z tytułu wynagrodzenia ze stosunku pracy oraz dochody męża z tytułu renty wypłacanej przez ZUS. Jednak nie była pewna, czy może rozliczyć się w ten sposób, i wystąpiła do swojego urzędu skarbowego o wydanie wiążącej interpretacji podatkowej. Bardzo długo nie otrzymywała interpretacji i nie wiedziała, czy przed jej otrzymaniem może złożyć korektę zeznania, zwłaszcza że termin na złożenie rocznego PIT za 2005 rok już minął. W opisanym przykładzie podatniczka mogła złożyć korektę przed otrzymaniem interpretacji. Ma bowiem prawo do złożenia korekty zeznania, jeśli zajdą okoliczności uzasadniające jej złożenie, jednak nie może opodatkować swoich dochodów w sposób przewidziany dla małżonków, gdyż termin do złożenia wniosku o zastosowanie tego sposobu opodatkowania dochodów za 2005 rok upłynął 2 maja 2006 r. Wydanie interpretacji nie jest wiążące dla podatniczki, co oznacza, że podatniczka nie musiała stosować się do interpretacji prawa podatkowego zawartej w postanowieniu wydanym na jej wniosek, ale wiąże organy podatkowe do czasu jej zmiany bądź uchylenia.
PRZYKŁAD CZY MOŻNA KORYGOWAĆ OD ZAŁOŻENIA FIRMY Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług od 2003 roku. Usługi wykonywane są na rzecz jednego przedsiębiorcy, który określa termin i miejsce wykonywania usług. Podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Do tej pory nie zaliczał diet do kosztów działalności gospodarczej. Teraz doszedł do wniosku, że ma prawo do zliczenia w koszty diet z tytułu podróży zagranicznych w wysokości limitu określonego dla pracowników. Podatnik uważa też, że korekty zeznania wynikającej z uwzględnienia diet może dokonać za okres od rozpoczęcia działalności. W opisanej sytuacji podatnik rzeczywiście miał prawo uwzględniać w swoich rozliczeniach podatkowych diety. Zatem może dokonać korekty zeznań podatkowych za okres od rozpoczęcia działalności gospodarczej, to jest od 2003 roku. Musi pamiętać o dołączeniu do korekty stosownego uzasadnienia.
PRZYKŁAD CZY PRAWO DO KOREKTY SIĘ PRZEDAWNIA W 1995 roku podatnik adaptował suszarnię na mieszkanie i z tego tytułu korzystał z ulgi budowlanej. Teraz (w 2007 roku) podatnik chce skorygować zeznanie podatkowe za 1995 rok, zwrócić ulgę budowlaną wraz z odsetkami i ponownie skorzystać z ulgi budowlanej odliczając od dochodu odsetki od kredytu zaciągniętego na budowę domu. Niestety taka korekta już nie będzie możliwa. Skorygowanie zeznania podatkowego możliwe jest tylko w sytuacji, gdy zobowiązanie podatkowe nie uległo przedawnieniu. Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Podatnikowi nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi z tytułu spłaty odsetek od kredytu, bowiem w zeznaniu podatkowym za 1995 rok skorzystał on z odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na adaptację suszarni na cele mieszkalne, a w terminie 5-letnim nie dokonał korekty zeznania podatkowego za 1995 rok. Uprawnienie do skorygowania zeznania za 1995 rok wygasło z końcem 2001 roku.
PRZYKŁAD GDZIE TRZEBA ZŁOŻYĆ POPRAWIONE ZEZNANIE Podatniczka w 2002 roku złożyła zeznanie PIT-37, w którym wykazała ulgę remontową. Zapomniała jednak uwzględnić 5 faktur na kwotę 1500 zł. Teraz chciałaby złożyć korektę zeznania za 2002 rok, jednak nie wie, do którego urzędu skarbowego, bo w 2004 roku zmieniła miejsce zamieszkania. Podatniczka oczywiście ma prawo skorygować uprzednio złożoną deklarację za 2002 rok. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Jeśli chodzi o właściwość urzędu, to w sytuacji, gdy ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania podatnika. Natomiast w sytuacji, gdy po zakończeniu roku podatkowego nastąpi zdarzenie powodujące zmianę właściwości miejscowej organu podatkowego, organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach dotyczących poprzednich lat podatkowych jest organ właściwy po zaistnieniu tych zdarzeń. Zatem w przypadku naszej podatniczki będzie to urząd właściwy po zmianie miejsca zamieszkania.