Poprzez złożenie wniosku o sprostowanie oczywistej omyłki w uzasadnieniu wyroku podatnik nie uzyska zmiany jego merytorycznej treści – wynika z postanowienia WSA w Gliwicach.
Spółka złożyła wniosek o sprostowanie oczywistej omyłki w niekorzystnym dla siebie orzeczeniu gliwickiego WSA z 28 czerwca 2012 r. Powołała się na art. 156 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j Dz.U. z 2012 r., poz. 270), który mówi o tym, że sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Za taką firma uznała fakt, że WSA wskazał w uzasadnieniu, że dokonywała ona dostawy towarów, a według niej świadczyła usługi związane z odbiorem i zagospodarowaniem odpadów.
Gliwicki WSA odmówił sprostowania. Stwierdził, że ewentualne mylne ustalenie stanu faktycznego w wydanym wcześniej wyroku nie może być poprawione przez wniosek o sprostowanie oczywistej omyłki. Podkreślił też, że uwzględnienie takiego wniosku nie może prowadzić do zmiany merytorycznego rozstrzygnięcia. WSA przypomniał, że z taką tezą zgodził się także Sąd Najwyższy w postanowieniu z 7 lipca 1999 r. (sygn. akt, III RN 24/99). Skoro więc w decyzji WSA z 28 czerwca 2012 r. nie było żadnych oczywistych omyłek, nie można uwzględnić wniosku spółki. Postanowienie nie jest prawomocne.
Strona postępowania zawsze może złożyć wniosek o sprostowanie oczywistej omyłki w wyroku. Rozpatrzy go i wyda postanowienie sąd, który wydał wyrok. Może to uczynić na posiedzeniu niejawnym w składzie jednoosobowym. Postanowienie z urzędu doręczy stronom
ORZECZNICTWO
Postanowienie WSA w Gliwicach z 12 kwietnia 2013 r. (sygn. III SA/GL 1995/11).
