Firma może zastosować 50-proc. koszty uzyskania przychodów od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom, którzy zajmują się pracą twórczą, np. tworzeniem programów komputerowych.
Koszty uzyskania przychodów pracowników są ograniczone i stosunkowo niskie. Czasem mogą być jednak ustalane na wyższym poziomie, nawet do 50 proc. wynagrodzenia.
– Kiedy pracodawca może korzystać z naliczania 50-proc. kosztów swoim pracownikom – pyta pani Alicja z Sopotu.
Michał Kubik, doradca podatkowy, menedżer w KPMG, odpowiada, że koszty uzyskania przychodów pracownika ze stosunku pracy wynoszą zaledwie 1335 zł za rok (111,25 zł na miesiąc). Ustawa o PIT (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.) przewiduje nieco wyższe koszty, gdy miejsce zamieszkania podatnika znajduje się poza miejscowością, w której jest zakład pracy, a pracownik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę – do 1668,72 zł (139,06 zł miesięcznie).
Gdy pracownik uzyskuje przychody z więcej niż jednego stosunku pracy, ustawodawca wyznacza górną granicę kosztów – 2002,05 zł za rok. Jeśli w takiej sytuacji miejsce zamieszkania jest poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, koszty mogą wynosić maksymalnie 2502,56 zł za rok.
– Jeśli wymienione koszty są niższe od wydatków na dojazdy do pracy środkami komunikacji, ustawodawca dopuszcza rozliczenie faktycznych wydatków w zeznaniu rocznym i pod warunkiem odpowiedniego ich udokumentowania – zauważa Michał Kubik.
Ekspert dodaje, że koszty można ustalić w wysokości 50 proc. przychodu (pomniejszonego o potrącone składki) w odniesieniu do przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub rozporządzania tymi prawami. Co ważne, koszty te mogą być zastosowane do wynagrodzenia wypłacanego w ramach umowy o pracę.
– Powinno być w niej jednak określone, jaka część wynagrodzenia dotyczy pracy twórczej – podpowiada nasz rozmówca z KPMG.
W praktyce mogą z niego korzystać np. osoby, które w pracy tworzą programy komputerowe, ale też raporty czy opracowania, o ile można je uznać za przedmiot prawa autorskiego. Organy podatkowe w interpretacjach przychylają się do takiego podejścia (np. interpretacja nr IPPB2/415-320/ 10-2/MG).