Jeśli państwo UE stosuje zasadę miesięcznego odroczenia odliczania VAT, to VI Dyrektywa nie zabrania wprowadzania rozwiązań, będących przedmiotem postępowania przed sądem krajowym.
Artykuły 17, 18, 28(d) i 28(4) VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku co do zasady nie sprzeciwiają się wprowadzaniu przepisów, które są przedmiotem postępowania przed sądem krajowym. Tak wynika z opinii rzecznika generalnego Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.
Przed wejściem w życie VI Dyrektywy VAT Francja stosowała zasadę miesięcznego odroczenia, zgodnie z którą podatnik we Francji mógł odliczyć VAT dopiero wraz upływem miesięcznego terminu odroczenia. Francja mogła utrzymać w mocy przepisy o miesięcznym odroczeniu jako wprowadzone przed VI Dyrektywą.
Przepis ten nadal obowiązywał w 1993 roku, gdy Francja zdecydowała się znieść zasadę miesięcznego odroczenia i przyjąć zasady ogólne dla odliczenia VAT przewidziane w VI Dyrektywie VAT. Jednocześnie wprowadziła przepisy przejściowe dotyczące rozliczenia podatku tak, aby uchronić budżet państwa przed negatywnymi konsekwencjami możliwości odliczenia w jednym miesiącu VAT z dwóch okresów rozliczeniowych w okresie przejściowym. Rzecznik generalny uznał, że VI Dyrektywa VAT nie sprzeciwia się wprowadzaniu rozwiązań takich, jakie były przedmiotem postępowania przed sądem krajowym.
EWA MATYSZEWSKA