Nowelizacja ustawy o VAT, która weszła w życie 1 stycznia 2010 r., nakłada nowy obowiązek ewidencyjny i informacyjny na podatników VAT świadczących niepodlegające opodatkowaniu w Polsce usługi na rzecz podatników z innych państw UE. Na czym polegają te nowe obowiązki?
Chodzi tu o usługi, których miejsce świadczenia zgodnie z art. 28b ustawy o VAT znajduje się za granicą, a odbiorcą tych usług jest podatnik z innego państwa Unii Europejskiej.
W przypadku świadczenia usługi opodatkowanej zgodnie z art. 28b ustawy o VAT na rzecz podatnika z innego państwa UE powstaje obowiązek z jednej strony uwzględniania takich transakcji w ewidencji, a z drugiej składania informacji podsumowujących.
Zatem w prowadzonej ewidencji transakcje takie powinny być ujmowane w następujący sposób: należy podać nazwę usługi oraz wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze. Warto pamiętać, że uwzględniając takie transakcje w ewidencji, nie należy brać pod uwagę momentu powstania obowiązku podatkowego określanego dla analogicznych usług świadczonych na terytorium kraju. Zastosowanie znajdą tu reguły stosowane przy rozpoznawaniu importu usług, opodatkowanych zgodnie z art. 28b ustawy o VAT (czyli moment wykonania usługi, a w przypadku usługi o charakterze ciągłym – koniec okresu rozliczeniowego). Na przykład świadcząc usługę telekomunikacyjną (rozliczaną w okresach miesięcznych z końcem miesiąca) na rzecz podatnika z UE, podatnik krajowy powinien uwzględnić tę usługę w ewidencji za miesiąc, w którym była ona wykonana, a nie z chwilą upływu terminu płatności (co miałoby zastosowanie w przypadku stosowania przez analogię przepisów obowiązujących dla usług krajowych).
Jerzy Martini, doradca podatkowy, Baker & McKenzie
Te same zasady dotyczące momentu ujęcia usług świadczonych na rzecz podatników (czyli stosowanie zasad właściwych dla importu usług opodatkowanych zgodnie z art. 28b ustawy o VAT) z innych państw UE należy stosować, przygotowując informację podsumowującą.