Hiszpański pracodawca Polaka powinien poinformować hiszpańskie władze skarbowe o przyjeździe polskiego obywatela. Łukasz Bączyk, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego PricewaterhouseCoopers, który podkreślał, że jeżeli pracownik w trakcie pobytu na terytorium Hiszpanii nie będzie posiadał certyfikatu E101 wydanego przez polskie władze ubezpieczeniowe, jego pracodawca będzie zobligowany do dokonania wszelkich niezbędnych formalności celem rejestracji pracownika w hiszpańskim systemie ubezpieczeń społecznych - tłumaczy Łukasz Bączyk.
Każdy hiszpański rezydent (czyli również Polak posiadający miejsce zamieszkania w Hiszpanii) powinien uzyskać numer identyfikacji podatkowej. Powinien tego dokonać przed otrzymaniem pierwszego wynagrodzenia za pracę na terytorium Hiszpanii, otwarciem hiszpańskiego konta bankowego, nabyciem akcji czy też zakupem nieruchomości w Hiszpanii.
Zakres opodatkowania
Jeżeli Polak wykonujący pracę w Hiszpanii zostanie uznany za hiszpańskiego rezydenta podatkowego, będzie podlegał hiszpańskiemu podatkowi dochodowemu od osób fizycznych od całości swoich światowych dochodów. W przeciwnym wypadku będzie podlegał opodatkowaniu hiszpańskim podatkiem dla nierezydentów wyłącznie od dochodów, które uzyskał na terytorium Hiszpanii.
Jak stwierdza Łukasz Bączyk, polski obywatel zostanie hiszpańskim rezydentem podatkowym, jeżeli: centrum jego interesów ekonomicznych znajduje się w Hiszpanii lub długość jego pobytu na terytorium Hiszpanii przekroczy 183 dni w danym roku kalendarzowym.
- W 2007 roku weszła w życie znowelizowana ustawa o hiszpańskim podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawa opodatkowania została tą nowelizacją podzielona na część główną, do której zaliczają się przede wszystkim dochody uzyskane z tytułu umowy o pracę, oraz część inwestycyjną, do której zostały zaliczone dochody kapitałowe uzyskane z długoterminowych instrumentów kapitałowych. Część główna została opodatkowana progresywnymi stawkami podatkowymi, natomiast część inwestycyjna podlega opodatkowaniu 18-proc. liniową stawką podatkową - konkluduje Łukasz Bączyk.
Wyjaśnia również, że opodatkowaniu hiszpańskim podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega zarówno wynagrodzenie otrzymywane przez pracownika, jak i wszelkie świadczenia w naturze oraz ich ekwiwalenty pieniężne, np. premia, dodatek za oddelegowanie, zwrot podatku dokonany przez pracodawcę, opłaty za szkołę czy wynajem mieszkania ponoszone przez spółkę na rzecz zatrudnionego w niej pracownika.
Podatek majątkowy
Zarówno hiszpańscy rezydenci, i nierezydenci podatkowi podlegają opodatkowaniu tzw. podatkiem majątkowym. Z wyjaśnień Łukasza Bączyka wynika, że wartość majątku, która stanowi podstawę opodatkowania tym podatkiem, obliczana jest poprzez odjęcie od wszystkich aktywów danego podatnika wszelkich jego zobowiązań. W przypadku hiszpańskich rezydentów podatkowych brane są pod uwagę światowe aktywa i zobowiązania, natomiast w przypadku nierezydentów - aktywa i zobowiązania, które posiadają oni na terytorium Hiszpanii.
Podatek centralny i regionalny
W Hiszpanii obowiązuje system podatku centralnego i regionalnego.
- Jeżeli Polak pracujący w Hiszpanii nabędzie status hiszpańskiego rezydenta podatkowego, suma stawek podatkowych podatku centralnego, regionalnego i podatku majątkowego nie może przekroczyć 60 proc. Natomiast jeżeli zostanie uznany za nierezydenta podatkowego w Hiszpanii, jego hiszpańskie dochody zostaną opodatkowane na preferencyjnych zasadach - część główna jego podstawy opodatkowania będzie podlegać opodatkowaniu 24-proc. stawką podatkową, zaś część oszczędnościowa - podobnie jak u podatkowych rezydentów - 18-proc. stawką podatkową - tłumaczy Łukasz Bączyk.
Dodaje, że Polak, który powróci do kraju macierzystego zostanie uznany za polskiego rezydenta podatkowego, zgodnie z postanowieniami umowy między rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, dochody osiągnięte za pracę w Hiszpanii zostaną wyłączone z opodatkowania w Polsce. Natomiast polskie władze skarbowe uwzględnią te dochody celem obliczenia tzw. efektywnej stawki podatkowej, za pomocą której zostanie obliczona kwota zobowiązania podatkowego od pozostałych dochodów polskiego obywatela.
Natomiast Polak, który zostanie uznany za polskiego nierezydenta podatkowego, będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce jedynie od dochodów, które otrzymał na terytorium Polski. W związku z tym dochody uzyskane przez niego za pracę na terytorium Hiszpanii nie zostaną opodatkowane w Polsce.
Unikanie podwójnego PIT
Uniknięcie podwójnego opodatkowania osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce, ale pracującej i osiągającej dochody w Hiszpanii, reguluje umowa zawarta pomiędzy rządem Polski a rządem Hiszpanii.
Katarzyna Serwińska, doradca podatkowy w dziale doradztwa podatkowego PricewaterhouseCoopers wskazuje, że jeżeli obywatel polski mający, zgodnie z przepisami polskimi, miejsce zamieszkania w Polsce rozpocznie pracę w Hiszpanii, a hiszpańskie władze skarbowe uznają go również za swojego rezydenta podatkowego, powstały w ten sposób konflikt podwójnej rezydencji powinien zostać rozstrzygnięty w oparciu o następujące kryteria: stałe miejsce zamieszkania; centrum interesów życiowych; zwykłe przebywanie; obywatelstwo; wzajemne porozumienie władz polskich i hiszpańskich.
Podstawa prawna
• Umowa między rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Madrycie 15 listopada 1979 r. (Dz.U. z 1982 r. nr 17, poz. 127).
