1 kwietnia 2011 r. znowelizowany został m.in. art. 8 ust. 2 ustawy o VAT dotyczący opodatkowania usług świadczonych nieodpłatnie. Na co powinni zwrócić uwagę przedsiębiorcy świadczący takie usługi?
W przypadku takich usług – w przeciwieństwie do nieodpłatnych przekazań towarów – ustawodawca postanowił nie eliminować związku usług z prowadzeniem działalności gospodarczej podatnika jako przesłanki eliminującej możliwość opodatkowania usług świadczonych nieodpłatnie. Zatem w przypadku gdy podatnik świadczy usługi nieodpłatnie, ale na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to usługi takie nie będą w dalszym ciągu podlegały opodatkowaniu. To, na co jednak szczególnie warto zwrócić uwagę, to to, że ustawodawca, dostosowując przepisy ustawy do regulacji Dyrektywy 2006/112, uznał, że opodatkowane będzie zarówno świadczenie usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, jak i użycie przez podatnika towarów stanowiących część, przedsiębiorstwa do celów innych niż działalność gospodarcza, jeżeli przysługiwało mu, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
Taka formuła powinna więc oznaczać, że skoro dziś ustawodawca wyraźne rozróżnia nieodpłatne świadczenie usług i użycie towarów na cele inne niż prowadzona działalność gospodarcza, to brak takiego rozróżnienia w stanie prawnym obowiązującym przed 1 kwietnia 2011 r. sprawiać może, że dotychczas takie nieodpłatne użycie przez podatnika własnego majątku na cele inne niż działalność gospodarcza nie podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Warto podkreślić, że na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy opodatkowane mogło być jedynie zużycie (nie użycie) towarów na potrzeby osobiste podatnika, jego pracowników lub wymienionych w tym przepisie innych osób. Użycie (i zużycie) towarów stanowiących majątek podatnika na inne cele nie powinno więc w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2011 r. podlegać opodatkowaniu.