Organ podatkowy przypomniał, że na potrzeby rozliczeń VAT dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Natomiast każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania, stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Muszą być jednak spełnione łącznie dwa warunki. Po pierwsze, w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona, czyli nabywca, jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia. Po drugie, świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy, tj. wynagrodzenie.
Podatek od towarów i usług jest z założenia podatkiem nakładanym na konsumpcję towarów i usług. Oznacza to, że mogą być nim objęte tylko takie transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów i usług. Nie można uznać za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług czynności, w ramach których jedna ze stron nie uzyskuje świadczenia wzajemnego.
Walka z fiskusem o VAT trwa już 17 lat. Końca nadal nie widać

Zobacz również
W ocenie dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w sytuacji obciążenia sprzedającego przez kupującego kwotą kosztów naprawy z tytułu rękojmi taka wzajemność świadczeń nie występuje. Nie mamy tu zatem do czynienia ani z odpłatną dostawą towarów, ani odpłatnym świadczeniem usług. Wypłaconej kwoty nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT. Tym samym rozliczenie pomiędzy sprzedającym i kupującym z tytułu rękojmi nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 czerwca 2012 r. (nr IPTPP2/443-888/11-6/IR).