Dostawa budynku przeznaczonego do wyburzenia może powodować różne skutki w zakresie opodatkowania VAT. Od czego w praktyce to zależy?
Ponieważ kryterium ekonomiczne jest kluczowe dla skutków w VAT, dostawa budynku przeznaczonego do rozbiórki może być traktowana jako dostawa terenu niezabudowanego (podlegająca opodatkowaniu) albo budynku (tu możliwe jest zwolnienie z VAT). Tak wskazał Trybunał Sprawiedliwości UE w sztandarowym wyroku w sprawie C-461/08 Don Bosco. Przedmiotem transakcji był grunt zabudowany, lecz sprzedawca w ramach umowy podjął się wyburzenia budynku. Ekonomicznie więc transakcja dotyczyła samego gruntu.
Nieco odmienny stan faktyczny był przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE w sprawie C-326/11 Komen. Wyrok dotyczył dostawy nieruchomości zabudowanej, lecz budynek był przedmiotem całkowitej przebudowy (na gruncie miał powstać zupełnie nowy obiekt). W momencie dostawy budynek był już częściowo rozebrany (na zlecenie i rachunek sprzedawcy), przy czym w części był nadal wykorzystywany do działalności handlowej (działały tam sklepy). Nabywca kontynuował prace rozbiórkowe i renowacyjne. Jednak w ich trakcie grunt nigdy nie był niezabudowany – zawsze istniały tam elementy budynku (nowego bądź starego). TSUE uznał, że transakcja powinna być uznana za dostawę budynku po pierwszym zasiedleniu (co do zasady zwolniona z VAT).
W przypadku wystąpienia tego typu kontrowersji praktycznym rozwiązaniem (w przypadku braku czasu na uzyskanie interpretacji indywidualnej) może być skorzystanie z opcji opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Wówczas nawet gdyby dostawa została reklasyfikowana na dostawę gruntu niezabudowanego, transakcja taka podlegać będzie VAT (choć biorąc pod uwagę różnicę w momencie powstania obowiązku podatkowego, może wystąpić przejściowo zaległość podatkowa).