Badania psychologiczne kierowców przeprowadzane w związku z obowiązkiem nałożonym ustawą o transporcie drogowym nie są zwolnione z VAT – orzekł WSA w Kielcach.
Skarżąca spółka jest przewoźnikiem. Świadczy usługi przewozu miejskiego na liniach komunikacji miejskiej i podmiejskiej. Prowadzi też poradnię, w której przeprowadza badania psychologiczne dla pracowników spółki oraz dla osób w niej niezatrudnionych. Psycholog bada, czy osoby, nadają się do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy i operatora sprzętu ciężkiego. Skarżąca nie jest jednak wpisana do rejestru zakładów opieki zdrowotnej. Do wykonywania badań zatrudnia na podstawie umowy o pracę psychologa. Co więcej, obowiązek przeprowadzania tego typu badań nakłada na spółkę art. 39k ustawy o transporcie drogowym (Dz.U. z 2007 r. nr 125, poz. 874 z późn. zm.). Pracodawca, który chce zatrudnić pracownika, musi więc otrzymać badania wstępne lub okresowe oraz badanie psychotechniczne. Problem polegał na tym, czy takie usługi są zwolnione z VAT.
Sąd orzekł, że usługi badań psychologicznych świadczone przez spółkę nie są zwolnione z VAT. WSA wyjaśnił, że celem badania nie jest ochrona zdrowia w rozumieniu profilaktyki, diagnozy lub terapii, lecz ocena predyspozycji, do wykonywania określonego zawodu. Chodzi więc o dostarczenie spółkom informacji koniecznych do podjęcia decyzji, czy osoba poddana badaniom psychologicznym spełnia warunki do wykonywania pracy kierowcy.
Sąd przyznał rację spółce, że badania mogą w pewnych przypadkach ujawnić zaburzenia neurologiczne i w efekcie służyć diagnostyce i leczeniu. Sąd podkreślił jednak, że nie jest to głównym celem tych badań. WSA nie zgodził się też, że badania psychotechniczne kierowców można zaliczyć do profilaktyki zdrowotnej w znaczeniu nadanym przez ustawę o służbie medycyny pracy (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 125, poz. 1317 z późn. zm.). W efekcie sąd orzekł, że spółka nie świadczy usług, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia. Musi więc zapłacić VAT.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Kielcach z 26 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 130/12.