Wyznaczając podstawę opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych, w pierwszej kolejności należy zidentyfikować przychód. Niejednokrotnie nie jest to łatwe zadanie, jednak to dopiero początek drogi, jaką musi przebyć pomiot zobowiązany do zapłaty CIT. Jeżeli znana jest już kwota przychodu, to pozostaje druga część układanki fiskalnej: koszty uzyskania.
W praktyce większość sporów, jakie prowadzone są pomiędzy podatnikami a przedstawicielami fiskusa na płaszczyźnie podatku dochodowego od osób prawnych, dotyczy właśnie kosztów uzyskania. Co ważne, problemy z osiągnięciem konsensusu dotyczyć mogą zarówno kwoty kosztów, jak i okresu rozliczeniowego, w którym powinny one być uwzględnione w rachunku podatkowym. I jedno, i drugie zagadnienie może przyprawić podatników o ból głowy.
Podkreślić bowiem należy, że wbrew logice (a przynajmniej tak uważa większość podatników) negatywne implikacje podatkowe może generować nie tylko zbyt wczesne ujęcie kosztów w rachunku podatkowym, lecz także bezpodstawne odsunięcie ich w czasie.
