Sprawa dotyczyła spółki, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną. Z powodu wzrostu kosztów wytworzenia prądu i ograniczeń w ustalaniu cen dla odbiorców końcowych firma ta otrzymała kwotę różnicy ceny oraz rekompensatę finansową na podstawie art. 7 ust. 1 i art. 7 ust. 1b ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2538 ze zm.).

Przedstawiciele spółki uważali, że nie zapłaci ona od tych kwot podatku, bo – jak argumentowali – art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o CIT wyklucza z podatkowych przychodów wartości rzeczy, praw oraz innych świadczeń otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, jeśli są one finansowane lub współfinansowane ze środków publicznych w ramach programów rządowych. Uważali, że przyznane jej dofinansowanie mieści się w ramach programu rządowego, który ma na celu złagodzenie skutków wzrostu cen energii elektrycznej.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że środki, które otrzymała spółka, mieszczą się w definicji przychodu w rozumieniu ustawy o CIT. Nie są wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 tej ustawy.

Przepis ten – co podkreślił organ – dotyczy wartości otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast otrzymane przez spółkę rekompensaty to środki pieniężne (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT), a nie nieodpłatne świadczenia (art. 12 ust. 1 pkt 2). To odrębna kategoria przychodów – wyjaśnił dyrektor KIS.

Zgodził się z nim Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (sygn. akt I SA/Wr 526/20). Stwierdził, że zarówno kwota różnicy ceny, jak i rekompensata finansowa są wartościami pieniężnymi i choć zostały przyznane w ramach programu rządowego, to nie podlegają wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o CIT.

Tak samo orzekł NSA. – Środki w postaci kwoty różnicy ceny i rekompensaty finansowej stanowią wartości pieniężne, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Zostały uzyskane na wniosek spółki, obliczone według odpowiednich przepisów i są rekompensatą dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a tym samym nie mogą stanowić wartości nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o CIT – uzasadniła wyrok sędzia Małgorzata Wolf-Kalamala. ©℗

orzecznictwo

Podstawa prawna

Wyrok NSA z 15 kwietnia 2025 r., sygn. akt II FSK 931/22 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia