Zerowa akcyza także dla sprowadzających z zagranicy

Zerowa stawka, przewidziana w art. 89 ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym, ma zastosowanie nie tylko przy wyprowadzeniu wyrobów z krajowego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy – orzekł WSA w Warszawie.

Sąd potwierdził, że mogą z niej korzystać również podmioty sprowadzające wymienione w tym przepisie produkty z innych państw UE lub krajów trzecich.

Chodzi o podmioty handlujące produktami zawierającymi oleje mineralne (z wyłączeniem olejów i preparatów smarowych) lub gaz LPG, o zastosowaniach technicznych, tj. przeznaczonych do celów niepaliwowych. Są to np. środki czyszczące oraz materiały eksploatacyjne do maszyn i urządzeń.

Jest pytanie, czy do tych produktów sprowadzanych z zagranicy może mieć zastosowanie zerowa stawka akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym. Przepis ten przewiduje stawkę 0 zł w odniesieniu do wyrobów energetycznych wymienionych w załączniku 2 do ustawy o podatku akcyzowym (innych niż wyroby, dla których w pkt 1–13 ust. 1 tego samego artykułu przypisano niezerowe stawki akcyzy), przeznaczonych do sprzedaży detalicznej w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 l lub wadze do 5 kg.

Co na to fiskus i sądy

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej konsekwentnie twierdzi, że przepis ten, czyli zerowa stawka akcyzy, ma zastosowanie jedynie przy wyprowadzeniu tych produktów z krajowego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Natomiast podmioty sprowadzające te produkty z innych państw UE lub krajów trzecich muszą – zdaniem dyrektora KIS – zapłacić akcyzę w wysokości niemal 2 zł za litr, czyli znacznie wyższej niż kwota akcyzy zawarta w cenie benzyny lub oleju napędowego sprzedawanych na stacjach paliw.

Jeżeli importer lub podmiot, który dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego, nie rozliczy akcyzy, organy podatkowe mogą ściągnąć podatek także od kolejnych podmiotów w łańcuchu transakcji, które nabyły te produkty lub weszły w ich posiadanie, czyli także od krajowych dystrybutorów, w tym sprzedawców detalicznych tych produktów.

Trudno zgodzić się z tak restrykcyjnym stanowiskiem, ponieważ zarówno literalne brzmienie art. 89 ust. 2 pkt 7, jak i konstrukcja przepisów regulujących stosowanie zerowej stawki akcyzy prowadzą do wniosków zgoła przeciwnych. Ustawodawca nie wprowadził w art. 89 ust. 2 pkt 7 żadnych ograniczeń odnośnie do czynności lub sytuacji, w których można zastosować stawkę 0 zł do wymienionych w tym przepisie wyrobów. Takie ograniczenie nie miałoby ponadto żadnego uzasadnienia, ponieważ ryzyko użycia tych produktów do celów paliwowych w przypadku sprowadzania ich z zagranicy jest tak samo niskie, jak w przypadku nabycia ich w kraju.

Mimo tego niekorzystne dla podatników stanowisko dyrektora KIS podzielił w jednym z zeszłorocznych orzeczeń Naczelny Sąd Administracyjny oraz w nieprawomocnym wyroku – Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. Wydaje się jednak, że genezą tamtych wyroków było niewłaściwe odczytanie przez sądy stanowiska prezentowanego we wcześniejszym orzecznictwie, w którym negatywnie oceniono możliwość zastosowania stawki zerowej akcyzy do analogicznych produktów, ale przemieszczanych luzem.

Korzystne rozstrzygnięcie

Tym większego znaczenia nabiera sprawa rozpatrzona 13 listopada br. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Sąd uchylił interpretację, w której dyrektor KIS odmówił prawa do zastosowania zerowej stawki akcyzy w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego tego rodzaju produktów.

WSA w całości podzielił argumentację spółki, zgodnie z którą zakres zastosowania stawki zerowej na podstawie art. 89 ust. 2 pkt 7 nie ogranicza się do przypadku wyprowadzenia wyrobów z krajowego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Zwrócił także uwagę na to, że przeciwne stanowisko skutkowałoby potencjalnie naruszeniem unijnej swobody przepływu towarów w związku z dyskryminacyjnym traktowaniem na gruncie akcyzy wyrobów pochodzących z innych państw UE (stawka 1822 zł/1000 l) w stosunku do analogicznych produktów krajowych (stawka 0 zł).

Wyrok nie jest prawomocny. Dyrektor KIS zapewne nie złoży broni na tym etapie sporu i niebawem ponownie wypowie się w tej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny. Pozostaje mieć nadzieję, że stanowisko WSA w Warszawie podzielą także inne składy orzekające, co przyczyniłoby się także do zmiany kierunku rozstrzygnięć wydawanych przez dyrektora KIS.©℗

orzecznictwo