Przy wyliczaniu stanu zatrudnienia w „estońskiej” spółce bierze się pod uwagę również pracowników przebywających w trakcie roku podatkowego na urlopie rodzicielskim bądź wychowawczym – potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

– Dla celów zastosowania estońskiego CIT spółka może więc uwzględniać zatrudnienie pracowników, nawet jeśli w związku ze stosunkiem pracy nie płaci de facto składek i podatków. Ważne jest natomiast, że odgrywa rolę płatnika – mówi Natalia Kamińska-Kubiak, menedżer i doradca podatkowy w Grant Thornton.

Także student na zleceniu

Wcześniej dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził podobnie w odniesieniu do studentów poniżej 26. roku życia zatrudnionych na umowie zlecenia. Takie osoby są zwolnione z PIT (na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT) oraz ze składek ZUS (na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

W interpretacji z 9 marca 2023 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.9.2023.1.KW) dyrektor KIS potwierdził: w świetle przepisów o estońskim CIT spółka musi być formalnie płatnikiem PIT i składek ZUS. Nie ma natomiast wymogu, aby faktycznie pobierała (potrącała) podatki i składki od danego wynagrodzenia.

Warunek zatrudnienia

Przypomnijmy, że estoński CIT jest korzystniejszym sposobem opodatkowania, niż jest to w klasycznym CIT. Efektywna stawka opodatkowania wypłat z zysku (zarówno estońskim CIT, jak i PIT) wynosi bowiem: 20 proc. w przypadku małych podatników oraz 25 proc. – w przypadku pozostałych spółek.

Chcąc jednak korzystać z tej formy opodatkowania, trzeba spełnić ustawowe warunki. Jeden z nich dotyczy zatrudnienia.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a i b ustawy o CIT spółka musi zatrudniać:

  • na podstawie umowy o pracę co najmniej trzy osoby w przeliczeniu na pełne etaty, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82 proc. dni przypadających w roku podatkowym, lub
  • co najmniej trzy osoby na innej podstawie niż umowa o pracę (np. umowa zlecenia) – pod warunkiem że spółka płaci z tego tytułu odpowiednio wysokie wynagrodzenie i jest w tym zakresie płatnikiem zaliczek na PIT oraz składek ZUS.

Przy tym nie mogą oni być udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami spółki.

Pracownik przebywający na urlopie rodzicielskim bądź wychowawczym pozostaje cały czas w stosunku pracy. Wlicza się więc go do stanu zatrudnienia dla potrzeb estońskiego CIT

Warunków z lit. a i b tych nie można mieszać, co oznacza, że nie można np. zatrudnić dwóch osób na umowę o pracę i dwóch na umowę zalecenia.

W najnowszej interpretacji dyrektor KIS wyjaśnił, że z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT nie wynika, aby pracownik zatrudniony na umowie o pracę musiał świadczyć tą pracę w danym okresie.

– Zatem pracownik przebywający na urlopie, w tym na urlopie rodzicielskim czy wychowawczym jest wliczany do stanu zatrudnienia, ponieważ cały ten okres pozostaje w stosunku pracy – przyznał organ. ©℗