Przepisy, które nakazują platformie pośredniczącej w krótkoterminowym najmie, aby przekazywała skarbówce informacje o najemcach i wpłacała zryczałtowany podatek pobrany u źródła, są zgodne z prawem unijnym – orzekł Trybunał Sprawiedliwości UE.

Za niezgodne z unijnymi przepisami uznał natomiast zobowiązanie nierezydentów nieposiadających w danym państwie siedziby ani zakładu podatkowego do ustanawiania przedstawiciela podatkowego. Taki obowiązek narusza zasadę swobody świadczenia usług wyrażoną w art. 56 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – orzekł TSUE.
Wyrok zapadł w sprawie włoskiej i dotyczył spółek z grupy Airbnb, ale do podobnych wniosków unijny trybunał doszedł już wcześniej – 27 kwietnia 2022 r. (sygn. C-674/20). Stwierdził wtedy, że belgijski obowiązek przekazywania na żądanie fiskusa danych podatkowych o najemcach jest zgodny z prawem unijnym.

Niedługo w całej UE

Podobnych wymogów stawianych internetowym platformom nie ma jeszcze w Polsce, ale do końca 2022 r. każdy kraj unijny powinien wdrożyć dyrektywę 2021/514 (tzw. DAC7). Nakazuje ona, aby platformy internetowe pośredniczące w świadczeniu usług transportowych czy wynajmu nieruchomości zbierały i przekazywały fiskusowi informacje o:
danych adresowych i identyfikacyjnych użytkownika platformy, jego numerach VAT i NIP, dacie urodzenia (jeśli użytkownik to osoba fizyczna) i numerze konta, na który wpływa wynagrodzenie,
wynagrodzeniu, prowizjach i podatkach pobieranych przez daną platformę,
danych adresowych i okresie wynajmu (jeśli usługa dotyczy wynajmu nieruchomości).
Polska nie zdąży, bo nie został jeszcze nawet opublikowany projekt polskich przepisów, który wdrażałby te obowiązki. Pisaliśmy o tym w artykule „Obowiązki internetowych platform z legislacyjnym falstartem” (DGP nr 245/2022).

Włochy nie czekały

Niektóre państwa nie czekały na wdrożenie dyrektywy DAC7 i same nałożyły pewne obowiązki na platformy pośredniczące w krótkoterminowym najmie. We Włoszech dochody z najmu trwającego krócej niż 30 dni są objęte zryczałtowanym 21-proc. podatkiem. Musi go pobrać i wpłacić fiskusowi platforma pośrednicząca.
Włochy żądają również, pod groźbą kary pieniężnej, gromadzenia i przekazywania tamtejszemu fiskusowi danych dotyczących umów najmu zawartych poprzez platformę.
Oczekują także, aby podmioty niebędące włoskimi rezydentami ani nieposiadające stałego zakładu we Włoszech wyznaczały w tym kraju przedstawiciela podatkowego.

Co dozwolone…

Włoskie przepisy zaskarżyły dwie spółki należące do grupy Airbnb. Twierdziły, że naruszają one unijną zasadę swobody świadczenia usług, a sam obowiązek ustanowienia przedstawiciela podatkowego dla podmiotów zagranicznych jest nieproporcjonalnym ograniczeniem podstawowych swobód.
Sąd drugiej instancji zawiesił postępowanie w tej sprawie i zadał pytanie prejudycjalne do TSUE.
Ten uznał, że dwa główne obowiązki, których wymaga włoski fiskus, nie naruszają art. 56 TFUE. Argumentem było to, że obowiązek gromadzenia i przekazywania organom podatkowym danych dotyczących krótkoterminowego najmu nałożono na wszystkich przedsiębiorców działających w branży. Nie ma więc znaczenia, czy są to osoby fizyczne, czy prawne, ani gdzie mają siedzibę bądź miejsce zamieszkania.
Takich rozróżnień nie wprowadzono również dla obowiązku pobierania 21-proc. podatku u źródła. Oba obowiązki nie naruszają więc zasady swobodnego świadczenia usług – stwierdził trybunał.

…a co nie

Co innego natomiast orzekł w sprawie obowiązku ustanowienia przedstawiciela podatkowego. Uznał to za nieproporcjonalne ograniczenie unijnej zasady swobody świadczenia usług.
Zwrócił też uwagę na to, że we włoskich przepisach nakazujących ustanowić takiego przedstawiciela nie ma rozróżnienia, w zależności np. od sumy wpływów podatkowych, jaką usługodawcy pobrali lub mogą pobrać w skali roku na rzecz Skarbu Państwa.©℗

orzecznictwo

Wyrok TSUE z 22 grudnia 2022 r., sygn. C-83/21 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia