Czy przy sprzedaży gruntu o przeznaczeniu dopuszczalnym pod zabudowę ma zastosowanie zwolnienie z VAT? Jakie oznaczenia w pliku JPK_VAT dotyczą krajowej sprzedaży wysyłkowej? Czy zakup odzieży na motocykl daje prawo do odliczenia podatku naliczonego? Jaka stawka ryczałtu jest właściwa dla przychodów ze szkoleń dla lekarzy? Czy trzeba korygować PIT-11 oraz PIT-4R, gdy pracownik musi zwrócić nienależnie pobrany zasiłek chorobowy?

Spółka zamierza sprzedać działkę objętą miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Z planu tego wynika, że podstawowe przeznaczenie działki to tereny rolnicze, jednak przeznaczeniem dopuszczalnym jest m.in. lokalizowanie budynków gospodarczych, inwentarskich, garażowych i budowli rolniczych. Czy w tej sytuacji sprzedając działkę, spółka może zastosować zwolnienie z VAT?
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwolniona z VAT jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Z kolei art. 2 pkt 33 ustawy o VAT stanowi, że ilekroć w ustawie tej mowa jest o terenach budowlanych, rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Przy ustalaniu prawa do korzystania z tego zwolnienia uwzględniać należy nie tylko wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczenie podstawowe, ale również wynikające z tego planu przeznaczenie dopuszczalne. Potwierdzają to w udzielanych wyjaśnieniach organy podatkowe, czego przykładem mogą być interpretacje indywidualne dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 sierpnia 2021 r. (nr 0114-KDIP1-3.4012.445.2021.2.KK) oraz z 28 kwietnia 2022 r. (nr 0111-KDIB3-1.4012.116.2022.3.ABU). Jak czytamy w drugiej z nich, „zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów, jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy ocenie, czy przedmiotowe tereny oznaczone ww. symbolami planu zagospodarowania przestrzennego stanowią tereny budowlane, nie wystarczy analiza ich podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Uwzględnić bowiem należy też zapisy dotyczące przeznaczenia dopuszczalnego tego terenu, w którym ustalono możliwość lokalizacji obiektów budowlanych. Ewentualnie wznoszone obiekty, co prawda uzupełniają podstawową funkcję gruntu, co jednak nie zmienia faktu, że sama możliwość wybudowania wskazanych obiektów oznacza, że działki te stanowią grunt przeznaczony pod zabudowę”.
W analizowanej sytuacji na przedmiotowej działce dopuszcza się m.in. możliwość lokalizowania budynków gospodarczych, inwentarskich, garażowych i budowli rolniczych. Prowadzi to do wniosku, że działka ta stanowi teren budowlany w rozumieniu VAT. W związku z tym dostawa (sprzedaż) tej działki nie będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie opodatkowana według stawki 23 proc. (na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). ©℗
Podstawa prawna
art. 2 pkt 33, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 9, art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 1561)
W ramach działalności gospodarczej podatnik prowadzi sprzedaż wysyłkową towarów do nabywców w Polsce. Czy wykazując tę sprzedaż w pliku JPK_VAT, podatnik powinien stosować jakieś oznaczenie procedury , np. „IED”?
Na podstawie par. 10 ust. 4 rozporządzenia w sprawie JPK_VAT podatnicy mają obowiązek wykazywania w ewidencji VAT oznaczeń dotyczących niektórych transakcji. Analogiczne oznaczenia powinny być wykazywane w części ewidencyjnej nowego pliku JPK_VAT. Wskazana w pytaniu sprzedaż nie należy jednak do transakcji, które podlegają takim oznaczeniom. W szczególności sprzedaży tej nie należy oznaczać kodami „WSTO_EE” (skoro towary sprzedawane przez przedsiębiorcę wysyłane są tylko na terytorium kraju, a symbol ten dotyczy wewnątrzwspólnotowej sprzedaży na odległość towarów, które w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju) ani „IED” (gdyż przedsiębiorca, o którym mowa w pytaniu, nie jest podatnikiem ułatwiającym dostawy towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy o VAT). A zatem wskazana sprzedaż nie podlega obowiązkowi oznaczania za pomocą oznaczeń, o których mowa w par. 10 ust. 4 rozporządzenia w sprawie JPK_VAT.©℗
Podstawa prawna
par. 10 ust. 4 rozporządzenia ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 1988; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 2382)
art. 7a ust. 1 i 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 1561)
Osoba fizyczna będąca czynnym podatnikiem VAT wykorzystuje na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej motocykl. Czy przysługuje jej prawo do odliczania VAT przy nabywaniu odzieży oraz butów motocyklowych?
Prawo do odliczania VAT przysługuje przede wszystkim w zakresie, w jakim towary i usługi nabywane przez podatników są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). W świetle tego przepisu prawo do odliczenia przysługuje m.in. przy nabywaniu pojazdów wykorzystywanych na potrzeby działalności opodatkowanej, jak również przy nabywaniu towarów i usług związanych z używaniem takich pojazdów na potrzeby tej działalności.
Motocykl jest wykorzystywany przez podatnika – jak zakładam – na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, która jest opodatkowana VAT. W konsekwencji podatnikowi przysługuje prawo do odliczania VAT przy nabywaniu towarów i usług związanych z jego używaniem na potrzeby tej działalności. Moim zdaniem to dotyczy również nabywania przez podatnika odzieży motocyklowej. Niestety organy podatkowe mają w tej kwestii odmienne zdanie i uważają, że prawo do odliczenia przy nabywaniu takiej odzieży nie przysługuje. Tytułem przykładu wskazać można interpretacje indywidualne: dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 czerwca 2010 r. (nr IPPP1-443-308/10-3/JL), dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 stycznia 2011 r. (nr ITPP1/443-1077/10/AT) czy dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 stycznia 2018 r. (nr 0112-KDIL1-1.4012.569.2017.1.RW). Jak czytamy w ostatniej z tych interpretacji, „zgodnie z art. 86a ustawy prawo do odliczenia podatku przysługuje podatnikowi w przypadku nabycia towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem wskazanych i ściśle określonych przez ustawodawcę pojazdów poprzez zastosowanie określenia «tych». Powyższe oznacza, że nabywane towary i usługi muszą być ściśle związane z eksploatacją i używaniem pojazdów wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Nabyte przez Wnioskodawcę akcesoria w postaci odzieży ochronnej (kasku, kurtki, kombinezonu, spodni, butów, rękawic) do jazdy na motocyklu oraz usługi szkoleniowe dotyczące doskonalenia techniki jazdy na motocyklu nie spełniają zatem podstawowego warunku wynikającego z art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług pozwalającego na odliczenie podatku od ich zakupu, gdyż nie stanowią towarów związanych z eksploatacją lub używaniem pojazdu. Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur z tytułu nabycia odzieży ochronnej (kasku, kurtki, kombinezonu, spodni, butów, rękawic) do jazdy na motocyklu oraz faktur z tytułu udziału w szkoleniach doszkalających technikę jazdy na motocyklu”. A zatem, w świetle stanowiska reprezentowanego przez organy podatkowe, podatnikowi we wskazanej sytuacji nie przysługuje prawo do odliczania VAT przy nabywaniu odzieży oraz butów motocyklowych. ©℗
Podstawa prawna
art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 1561)
Lekarz prowadzący indywidualną praktykę korzysta z opodatkowania w formie ryczałtu według stawki 14 proc. Osoba ta zamierza rozpocząć prowadzenie szkoleń dla lekarzy. Czy do przychodów z takich szkoleń może stosować stawkę ryczałtu 8,5 proc.?
Stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określa art. 12 ustawy o ryczałcie. Przy czym możliwa jest sytuacja, że uzyskiwane przez podatnika przychody są opodatkowane różnymi stawkami ryczałtu. Mając to na uwadze, należy wskazać, że z art. 12 ustawy o ryczałcie wynika, że przychody ze świadczenia usług w zakresie edukacji (PKWiU dział 85) są opodatkowane ryczałtem obliczanym według stawki 8,5 proc. (art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. c ustawy o ryczałcie). Przy czym od 1 stycznia 2022 r. dotyczy to wszystkich przychodów ze świadczenia usług w zakresie edukacji (wcześniej nie dotyczyło to przychodów ze świadczenia usług w zakresie edukacji świadczonych w ramach wolnych zawodów).
Usługi szkoleniowe świadczone dla lekarzy na gruncie PKWiU są klasyfikowane w grupowaniu 85.59.13.2 (obejmującym pozostałe usługi w zakresie doskonalenia zawodowego, gdzie indziej niesklasyfikowane), a więc należą do usług w zakresie edukacji (PKWiU dział 85). Powoduje to, że przychody osiągane przez lekarza z tytułu świadczenia wskazanych usług szkoleniowych będą opodatkowane ryczałtem w wysokości 8,5 proc. Będzie tak, mimo że osiągane przez tego lekarza przychody z tytułu świadczenia usług lekarskich są opodatkowane ryczałtem w wysokości 14 proc. (na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2a lit. a ustawy o ryczałcie). ©℗
Podstawa prawna
art. 12 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1993; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 1846)
Nasz pracownik otrzymał z ZUS nakaz zwrotu nienależnie pobranego w 2021 r. zasiłku chorobowego. Czy w związku z tym powinniśmy skorygować PIT-11 oraz PIT-4R sporządzone za 2021 r.?
Z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT wynika, że podstawę obliczenia podatku dochodowego stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika. Z kolei art. 41b ustawy o PIT stanowi, że jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41 ustawy o PIT, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).
Z przepisów nie wynika natomiast, aby w związku z dokonywaniem przez podatników zwrotów nienależnie pobranych świadczeń płatnicy byli obowiązani do korygowania informacji PIT-11 oraz deklaracji PIT-4R. Prowadzi to do wniosku, że obowiązek taki na płatnikach nie ciąży. Potwierdzają to w udzielanych wyjaśnieniach organy podatkowe, czego przykładem mogą być interpretacje indywidualne dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 lipca 2021 r. (nr 0115-KDIT2.4011.308.2021.2.ŁS) oraz z 12 października 2021 r. (nr 0114-KDIP3-2.4011.593.2021.1.AK). Jak czytamy w drugiej z nich, „(…) odnosząc się natomiast do kwestii sporządzenia przez Wnioskodawcę (płatnika) korekty informacji PIT-11 i deklaracji PIT-4R, wystawionych dla byłego pracownika za lata ubiegłe (za lata w których pracownik otrzymał nienależnie świadczenia) należy zauważyć, że płatnik nie jest upoważniony do dokonania korekt ww. informacji i deklaracji, bowiem sporządzone były one prawidłowo, odzwierciedlały ówczesny stan faktyczny, a więc wysokość faktycznie wypłaconych dochodów i faktycznie pobranych zaliczek na podatek dochodowy”.
Zatem w przedstawionej w pytaniu sytuacji płatnik nie ma obowiązku korygowania informacji PIT-11 ani deklaracji PIT-4R sporządzonych za 2021 r.©℗
Podstawa prawna
art. 26 ust. 1 pkt 5, art. 41b ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 1846)