Obie sprawy dotyczyły rozliczeń tej samej spółki, lecz za różne okresy rozliczeniowe (2014 r. i 2015 r.). Firma prowadziła działalność w zakresie handlu granulatu polimerów. Kupowała je od podmiotów z Litwy.
Dyrektor urzędu kontroli skarbowej, a następnie dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie zakwestionowali faktury zakupowe i pozbawili spółkę prawa do odliczenia podatku naliczonego. Uznali bowiem, że spółka nie dochowała należytej staranności przy zakupie polimerów od poszczególnych podmiotów. Ustalili, że podmioty te nie prowadziły realnej działalności gospodarczej, były to wirtualne biura. Również jeden z kontrahentów spółki zeznał, że nie dokonywał dostaw na rzecz spółki.