Kto rozpocznie działalność gospodarczą po przejęciu innego podmiotu, nie może opłacać miesięcznych zaliczek w wysokości 1/12 należnego podatku wykazanego w zeznaniu złożonym przez przejęty podmiot – wyjaśnił dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.
Spytała o to holenderska spółka, która 1 kwietnia br. rozpoczęła działalność w Polsce za pośrednictwem oddziału. W tym samym dniu dokonała transgranicznego połączenia z firmą austriacką, która już wcześniej działała w naszym kraju. Połączenie odbyło się przez przejęcie, a spółka holenderska, jako następca prawny, wstąpiła w prawa oraz obowiązki przysługujące przejętemu podmiotowi.
Spółka, podobnie jak przejęty podmiot, miała identyczny tzw. łamany rok obrotowy – od 1 kwietnia do 31 marca następnego roku. Uważała, że będzie mogła płacić zaliczki na CIT w uproszczonej formie, czyli w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata (zgodnie z art. 25 ust. 6 ustawy o CIT). W tym wypadku byłoby to zeznanie złożone jeszcze przez podmiot austriacki.
Spółka argumentowała, że powinna mieć takie prawo jako sukcesor praw i obowiązków przejętego podmiotu. Przekonywała, że w jej przypadku nie ma zastosowania art. 25 ust. 8 ustawy o CIT, który wyklucza uproszczoną formę zaliczek, jeżeli podatnik nie wykazał należnego podatku w zeznaniach składanych w ciągu dwóch poprzednich lat bądź rozpoczął działalność w danym lub w poprzednim roku podatkowym.
Na potwierdzenie swojego stanowiska spółka przywołała interpretacje dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 grudnia 2016 r. (sygn. 1462 -IPPB5.4510.933.2016.2.AK) i z 10 listopada 2015 r. (sygn. IPPB6/4510-262/15-3/AG) oraz nieprawomocny wyrok WSA w Gliwicach z 30 listopada 2020 r. (sygn. I SA/Gl 1456/19). WSA orzekł wtedy, że prawo do zaliczek uproszczonych może być przedmiotem sukcesji generalnej, o której mowa w art. 93 par. 1 i par. 2 ordynacji podatkowej.
Nie zgodził się z tym jednak dyrektor KIS. Wyjaśnił, że w ramach sukcesji generalnej nie można przejąć prawa do opłacania uproszczonych zaliczek na podatek, bo nie pozwalają na to przepisy ustawy o CIT. Z art. 25 ust. 6 ustawy o CIT wprost wynika bowiem, że wysokość uproszczonych zaliczek należy określić na podstawie zeznania CIT-8 składanego przez podatnika. Skoro spółka przejmująca takich zeznań nie składała, to nie spełniła ustawowego warunku. ©℗
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 26 października 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.341.2021.3.BK
