Spółka (podatnik VAT czynny) świadczy m.in. usługi audytu finansowego (PKWiU 69.20.1). Czy od lipca 2021 r. faktury dokumentujące te usługi muszą być prezentowane w ewidencji sprzedaży JPK_V7M z kodem GTU_12?
Ewidencja sprzedaży JPK_VAT – stosownie do par. 10 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia w sprawie JPK_VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2021 r.) – powinna zawierać oznaczenie GTU_12 tylko wówczas, gdy dotyczą one wyłącznie świadczenia usług o charakterze niematerialnym:
  • doradczych, w tym doradztwa prawnego i podatkowego oraz doradztwa związanego z zarządzaniem (PKWiU 62.02.1, 62.02.2, 66.19.91, 69.20.3, 70.22.11, 70.22.12, 70.22.13, 70.22.14, 70.22.15, 70.22.16, 70.22.3, 71.11.24, 71.11.42, 71.12.11, 71.12.31, 74.90.13, 74.90.15, 74.90.19);
  • w zakresie rachunkowości i audytu finansowego (PKWiU 69.20.1, 69.20.2),
  • prawnych (PKWiU 69.1);
  • zarządczych (PKWiU 62.03, 63.11.12, 66.11.19, 66.30, 68.32, 69.20.4, 70.22.17, 70.22.2, 90.02.19.1), firm centralnych (PKWiU 70.1);
  • marketingowych lub reklamowych (PKWiU 73.1),
  • badania rynku i opinii publicznej (PKWiU 73.2);
  • w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych (PKWiU 72);
  • w zakresie pozaszkolnych form edukacji (PKWiU 85.5).
Zatem począwszy od lipca 2021 r. faktury dokumentujące świadczenie usługi audytu finansowego (PKWiU 69.20.1) powinny być prezentowane w ewidencji sprzedaży JPK_V7M z kodem GTU_12. Należy natomiast przypomnieć, że za okresy do czerwca 2021 r. kod GTU_12 nie obejmował usług audytu finansowego (PKWiU 69.20.1) i nie były one oznaczane tym kodem.
Podstawa prawna
par. 10 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 1988; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1179)
Polski podatnik sprzedaje norweskiej firmie towar, który wysyłany jest do jej kontrahenta w Niemczech. Jak opodatkowana jest taka sprzedaż?
Jedną z czynności podlegających opodatkowaniu VAT jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT), czyli wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 13 ust. 1 ustawy o VAT). Do takiego wywozu doszło w przedstawionej sytuacji, skoro towar został wywieziony z Polski do Niemiec.
Co do zasady, aby wystąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, konieczne jest, aby nabywca był zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 13 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o VAT). Od zasady tej istnieją jednak dwa wyjątki, przy czym podany stan faktyczny nie pozwala przypuszczać, aby miał zastosowanie którykolwiek z nich. A zatem odpowiedź na pytanie zależy od tego, czy nabywca (norweska firma) jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE w innym niż Polska państwie członkowskim.
Jeżeli tak – to wskazana dostawa stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, która opodatkowana jest stawką 0 proc., o ile spełnione są określone w art. 42 ustawy o VAT warunki jej zastosowania. Oznaczałoby to, że dostawę należy wykazać w polu K_21 części ewidencyjnej oraz uwzględnić w polu P_21 części deklaracyjnej pliku JPK_VAT, jak również wykazać w informacji podsumowującej VAT-UE.
Jeżeli nie – to wskazana dostawa stanowiłaby dostawę krajową opodatkowaną według stawki krajowej (zapewne 23 proc.). To oznaczałoby zaś, że powinna ona zostać wykazana w polach K_19 i K_20 części ewidencyjnej oraz uwzględniona w polach P_19 i P_20 części deklaracyjnej pliku JPK_VAT.
Podstawa prawna
art. 5 ust. 1 pkt 5, art. 13, art. 42 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1243)
Podatnik sprzedał towar osobie fizycznej, wystawiając paragon oraz fakturę do niego, którą wykazał w ewidencji VAT z pliku JPK_VAT z oznaczeniem „FP”. Po pewnym czasie nabywca zwrócił towar, w związku z czym podatnik wystawił fakturę korygującą. Czy wykazując tę fakturę korygującą w ewidencji VAT i pliku JPK_VAT, należy zastosować oznaczenie „FP”?
Od 1 października 2020 r. podatnicy mają obowiązek w szczególny sposób oznaczać w ewidencji VAT oraz w pliku JPK_VAT niektóre dowody sprzedaży i zakupu. Należą do nich m.in. faktury, o których mowa w art. 109 ust. 3d ustawy o VAT, a więc dotyczące sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Faktury takie powinny być oznaczane kodem „FP” (par. 10 ust. 5 pkt 3 rozporządzenia w sprawie JPK_VAT).
Jak wynika z jednej z odpowiedzi Ministerstwa Finansów na pytania dotyczące pliku JPK_VAT (są one dostępne pod adresem https://www.podatki.gov.pl/jednolity-plik-kontrolny/jpk-vat-z-deklaracja/faq-jpk-vat-z-deklaracja/), istnieją dwa sposoby postępowania w przypadku faktur korygujących wystawionych do faktur dotyczących sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W odpowiedzi tej czytamy, że „istnieją 2 alternatywne sposoby prezentowania w pliku takich faktur, które zapewniają zapisy prawidłowe pod względem technicznym i wnoszą do pliku kompletne dane analityczne, tj.:
  • prezentowanie faktury korygującej ze znacznikiem „FP”. Wówczas należy pamiętać, że faktury oznaczane „FP” nie są brane pod uwagę do sum kontrolnych ewidencji. W takim przypadku kwota korekty, która wynika z takiej faktury (na plus lub na minus), musi być uwzględniana, np. w wierszu dotyczącym wpisu raportu z kasy fiskalnej – odpowiednio powiększonym lub pomniejszonym. W przypadku korekt na plus różnica może też być dodatkowo zaewidencjonowana na kasie fiskalnej i w ten sposób uwzględniona w pliku,
  • prezentowanie faktury korygującej bez znacznika „FP”. W takim przypadku kwota korekty, która wynika z takiej faktury (na plus lub na minus), nie może być uwzględniana w innym wierszu, np. dotyczącym wpisu raportu z kasy fiskalnej, który nie jest wówczas powiększany lub pomniejszany. Sposób ten jest wykluczony w przypadku korekt na plus, jeśli są one dodatkowo zaewidencjonowane na kasie fiskalnej i w ten sposób uwzględnione”.
A zatem w przedstawionej w pytaniu sytuacji można wykazać fakturę korygującą z oznaczeniem „FP”, a wówczas zmniejszenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku jest uwzględniane w ramach zapisu oznaczanego kodem „RO”). Natomiast w przypadku faktury bez tego oznaczenia zmniejszenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku jest uwzględniane na podstawie faktury korygującej, a zapis oznaczany kodem „RO” nie jest w tym zakresie pomniejszany. Decyzja o wyborze jednego z tych rozwiązań należy do podatnika.
Podstawa prawna:
par. 10 ust. 5 pkt 3 rozporządzenia ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 1988; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1179)
art. 109 ust. 3d ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1243)
Osoba fizyczna będąca przedsiębiorcą prowadzi działalność w zakresie „kopania” kryptowalut. Czy sprzedaż na giełdzie „wykopanych” bitcoinów będzie podlegała opodatkowaniu VAT? Czy trzeba ją będzie wykazać w pliku JPK_VAT?
Opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Przez świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (zob. art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).
Tak zdefiniowane pojęcie świadczenia usług obejmuje również sprzedaż „wykopanych” bitcoinów. Jednakże sprzedaż taka stanowi świadczenie usługi zwolnionej z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Przepisu ten zwalnia bowiem z VAT transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy (z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną). Potwierdzają to w udzielanych wyjaśnieniach organy podatkowe, czego przykładem może być interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 lutego 2018 r. (nr 0113-KDIPT1-2.4012.9.2018.1.JSZ), w której czytamy, że „jednostki wirtualnej waluty – które Wnioskodawca w ramach własnej działalności gospodarczej będzie pozyskiwać w sposób pierwotny, jak i pochodny oraz zamierza sprzedawać, będą wpisywać się w formę prawnego środka płatniczego (dla celów VAT). Jednostki waluty wirtualnej poprzez akceptację stron transakcji jako alternatywnego środka płatniczego będą służyły jako nośnik wartości pieniężnej oraz środek płatniczy podobnie jak waluty używane jako prawny środek płatniczy. Odnosząc przytoczone wyżej przepisy do sprawy będącej przedmiotem wniosku, należy stwierdzić, że wykonywana przez Wnioskodawcę czynność polegająca na sprzedaży wirtualnych walut, zawiera się w ramach transakcji, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy. Tym samym sprzedaż wirtualnych walut, takich jak m.in. Litecoin czy Etherum, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy”.
A zatem sprzedaż bitcoinów przez podatnika, o którym mowa, choć będzie podlegała opodatkowaniu VAT, będzie zwolniona z VAT. W konsekwencji sprzedaż tę podatnik powinien wykazać w polu K_10 części ewidencyjnej oraz uwzględniania w polu P_10 części deklaracyjnej pliku JPK_VAT.
Podstawa prawna
art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 oraz art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1243)
Wspólnicy spółki jawnej podjęli uchwałę o przeznaczeniu wypracowanego przez spółkę zysku na kapitał zapasowy. Czy w związku z tym trzeba zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych?
Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych określa art. 1 ustawy o PCC. Wynika z niego, że opodatkowaniu tym podatkiem podlegają m.in. zmiany umów spółek (art. 1 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k ustawy o PCC). Przy czym w przypadku spółek osobowych (w tym spółek jawnych – art. 1a pkt 1 ustawy o PCC) za zmianę umowy spółki uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania (zob. art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o PCC).
Należy wskazać, że przyjmuje się, iż przekazanie zysku wypracowanego przez spółkę jawną na podwyższenie kapitału zapasowego spółki nie należy do czynności uważanych za zmianę umowy spółki. W szczególności stanowisko takie reprezentują organy podatkowe, czego przykładem mogą być interpretacje indywidualne dyrektora KIS z 7 listopada 2017 r. (nr 0111-KDIB4.4014.286.2017.1.JKU), z 5 grudnia 2018 r. (nr 0111-KDIB4.4014.414.2018.2.AD) oraz z 22 września 2020 r. (nr 0111-KDIB4.4014.258.2020.1.BB). Jak czytamy w ostatniej z tych interpretacji, „czynność przekazania wypracowanego zysku Wnioskodawcy [będącego spółką jawną – przyp. aut.] na jego kapitał zapasowy – skoro nie jest jedną z ww. czynności – nie stanowi zmiany umowy spółki i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek składania deklaracji oraz uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych”.
A zatem we wskazanej w pytaniu sytuacji nie dochodzi do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Podstawa prawna
art. 1 ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 815; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 255)