Czy pomyłka płatnika wpłynie na rozliczenie
Płatnik w nieprawidłowej wysokości pobrał zaliczki podatkowe od wypłaconego wynagrodzenia za listopad i grudzień. Czy taka pomyłka wpłynie na rozliczenia podatnika?
Nie
Płatnik zobowiązany jest na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczania i pobierania od podatnika podatku i wpłacania go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Płatnik, który nie wykonał tych obowiązków odpowiada za podatek pobrany lub pobrany, a niewpłacony.
Jednak niewykonanie obowiązków przez płatnika lub pomyłka nie zwalnia podatnika z odpowiedzialności dokonania prawidłowego rozliczenia w składanym po zakończonym roku zeznaniu podatkowym, gdyż to właśnie podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązania podatkowe. W związku z tym, że podatek dochodowy od osób fizycznych jest rozliczeniem rocznym, a zobowiązanie z tego tytułu wynika z zeznania rocznego, zatem w sytuacji, gdy płatnik niewłaściwie pobierze zaliczkę na podatek dochodowy, na podatniku ciąży obowiązek prawidłowego rozliczenia w składanym zeznaniu podatkowym.
Podstawa prawna
■ Art. 26, art. 30 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).
Czy komornik ustala obowiązek w VAT
Komornik sądowy dokonuje transakcji zbycia nieruchomości w trybie egzekucyjnym. Ma jednak wątpliwość, czy dla ustalenia występowania obowiązku podatkowego VAT wystarczy samo oświadczenie dłużnika, czy też komornik ma dokonywać ustalenia z urzędu?
Tak
Komornik sądowy zobowiązany jest do wystawienia faktury w sposób mający odniesienie do sytuacji prawnopodatkowej podatnika, którego nieruchomość jest zbywana w trybie egzekucyjnym. Oznacza to konieczność ustalenia przez komornika sądowego statusu dłużnika jako podatnika VAT oraz charakteru nieruchomości, tzn. ustalenia czy przedmiotowa dostawa podlega podatkowi od towarów i usług, czy też jest z tego podatku zwolniona. Kwestia istnienia lub nieistnienia obowiązku opodatkowania VAT dostawy nieruchomości dokonanej w trybie egzekucyjnym nie może być w żaden sposób determinowana złożeniem lub niezłożeniem przez dłużnika oświadczenia w zakresie występowania bądź nie obowiązku podatkowego.
Komornik sądowy powinien dokonać wszelkich czynności umożliwiających pozyskanie informacji niezbędnych do ustalenia, czy dana dostawa nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, czy też przy egzekucji z tej nieruchomości należy naliczyć VAT. Płatnik, który nie wykonał swoich obowiązków odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany, a niewpłacony. W sytuacji jednak, gdy w wyniku prowadzonego postępowania organ podatkowy stwierdzi, że podatek nie został pobrany z winy podatnika, wydaje decyzję o jego odpowiedzialności.
Odpowiedzialność komornika sądowego jako płatnika jest zatem niezależna od odpowiedzialności podatnika i wiąże się z nałożonymi przez prawo obowiązkami w zakresie ustalania i poboru należności podatkowej. Każdy z tych podmiotów ponosi samodzielnie odpowiedzialność za niewykonanie ciążących na nich obowiązków podatkowych.
Podstawa prawna
■ Art. 30 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).
Czy za długi żony odpowie mąż
Żona pozostająca we wspólności majątkowej z mężem nie wpłacała należnych podatków przez trzy lata. Mąż obawia się, że będzie musiał spłacić zaległości żony i odpowiadać za nią przed organem podatkowym. Czy może tak być?
Tak
W przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka.
Jednak trzeba w tym miejscu wyjaśnić, że współmałżonek odpowiadający za zaległość podatkową małżonka będącego podatnikiem nie jest zobowiązanym jako podatnik i nie odpowiada za zobowiązanie podatkowe. Jego zobowiązanie wynika z długu małżonka-podatnika i ograniczone jest do odpowiedzialności z majątku wspólnego.
Podstawa prawna
■ Art. 29 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).
Czy za ukrywanie dochodów jest kara
Czy podatnik, który ukrywa swoje dochody, może zostać ukarany?
Tak
Podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie. Stawki dzienne w 2007 roku zostały ustalone w granicach od 31,20 zł do 12 480 zł. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, podatnik podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
Warto w tym miejscu dodać, że podatnik, który uporczywie nie wpłaca w terminie podatku, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Granice kary grzywny za wykroczenia skarbowe wynoszą od 93,60 zł do 18 720 zł.
Podstawa prawna
■ Art. 54, art. 57 ustawy z 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 111, poz. 765 z późn. zm.).
Czy za zaniżoną zaliczkę odpowie podatnik
Pracodawca podatnika specjalnie zaniżał zaliczki podatkowe od wypłacanych wynagrodzeń. Podatnik obawia się, że on poniesie odpowiedzialność za błędy płatnika. Czy tak będzie?
Nie
Od 1 stycznia 2007 r. do Ordynacji podatkowej wprowadzono przepis, który stanowi, że podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania - do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik. Zatem, jeśli płatnik specjalnie nie wpłacał odpowiedniej kwoty zaliczki podatkowej, on poniesie za to odpowiedzialność.
Płatnik, który nie pobiera podatku albo pobiera go w kwocie niższej od należnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat dwóch, albo obu tym karom łącznie. Jeżeli kwota niepobranego podatku jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Jeżeli kwota niepobranego podatku nie przekracza ustawowego progu, płatnik podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Podstawa prawna
■ Art. 26a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).
■ Art. 78 ustawy z 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 111, poz. 765 z późn. zm.).
Czy można wyznaczyć osobę do wpłat
Czy płatnik może zobowiązać inną osobę do pobierania i odprowadzania należnych zobowiązań podatkowych?
Tak
Osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, będące płatnikami lub inkasentami, są zobowiązane wyznaczyć osoby, do których obowiązków należy obliczanie i pobieranie podatków oraz terminowe wpłacanie organowi podatkowemu pobranych kwot, a także zgłosić właściwemu miejscowo organowi podatkowemu imiona, nazwiska i adresy tych osób. Zgłoszenia należy dokonać w terminie wyznaczonym do dokonania pierwszej wpłaty, a w razie zmiany osoby wyznaczonej - w terminie 14 dni od dnia, w którym wyznaczono inną osobę.
Płatnik lub inkasent, który nie wyznacza w wymaganym terminie osoby, do której obowiązków należy obliczanie i pobieranie podatków oraz terminowe wpłacanie organowi podatkowemu pobranych kwot, lub nie zgłasza właściwemu miejscowo organowi podatkowemu wymaganych danych takiej osoby, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Podstawa prawna
■ Art. 31 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).
■ Art. 78 ustawy z 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 111, poz. 765 z późn. zm.).
Czy fiskus przeniesie odpowiedzialność
Pracownik podejrzewa, że jego pracodawca wpłaca zaniżone zobowiązania podatkowe do urzędu skarbowego. Czy fiskus może odpowiedzialność płatnika scedować na podatnika?
Nie
Płatnik, który nie wykonał swoich obowiązków związanych z poborem i odprowadzeniem należnych podatków, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony całym swoim majątkiem.
Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi fakt, że rzeczywiście płatnik nie dopełnił należycie swoich obowiązków wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika, w której określa wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku.
Zasada ta nie ma zastosowania, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika. Taką decyzję organ podatkowy może wydać również po zakończeniu roku podatkowego lub innego okresu rozliczeniowego.
W praktyce nie może dojść do wydania decyzji o odmowie przeniesienia odpowiedzialności podatkowej z płatnika na podatnika. Jeżeli w ocenie organu podatnik nie ponosi winy za niepobranie podatku, organ powinien orzec o odpowiedzialności płatnika.
Podatnik nie jest w postępowaniu prowadzonym wobec płatnika stroną, gdyż czynność organu podatkowego odnosi się wyłącznie do płatnika i nawet pośrednio nie dotyczy interesu prawnego podatnika.
Podstawa prawna
■ Art. 30 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).
Ewa Matyszewska