W wyroku z 14 sierpnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 1198/12) Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się do możliwości wystawienia zbiorczej faktury korygującej. Jakie wnioski płyną z tego orzeczenia?
Zbiorczą korektę reguluje par. 13 ust. 3 rozporządzenia ministra finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie m.in. wystawiania faktur (Dz.U. nr 68, poz. 360). Przewiduje on, że w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w stosunku do: (a) wszystkich dostaw towarów lub usług, (b) na rzecz jednego podatnika, (c) w danym okresie, wówczas faktura korygująca może zostać wystawiona w formie nieco uproszczonej. Warunkiem jest jednak spełnienie trzech powyżej zaznaczonych warunków. Uproszczenie polega na braku konieczności indywidualnego odnoszenia się w korekcie do każdej wystawionej w tym okresie faktury. To bardzo dobra formuła dla podatników, którzy wystawiają kontrahentom wiele takich dokumentów.
Sprawa, którą rozstrzygał NSA, dotyczyła podatnika, który chciał wystawiać korektę zbiorczą w odniesieniu do wszystkich dostaw, ale tylko pewnych rodzajów towarów – natomiast nie wobec wszystkich dostaw wszelkich towarów i usług wykonanych w danym okresie na rzecz danego kontrahenta.
Podatnik uznał, że skoro rabatem obejmuje wszystkie dostawy konkretnego asortymentu, to może zastosować uproszczenie. Jednak zdaniem NSA przepis rozporządzenia jest precyzyjny i dotyczy wyłącznie przypadku, gdy rabatem objęte są wszelkie czynności wykonane w danym okresie. W ocenie sądu uproszczenie jest więc wyłączone, jeśli podatnik, który dostarczał kontrahentowi np. książki i gazety, udzielił rabatu tylko na książki (nawet gdy objęte zostały nim wszystkie książki dostarczone w danym okresie).
Nie ulega wątpliwości, że konkluzja sądu wypływa z literalnej wykładni przepisu. Wydaje się jednak, że nie ma żadnego powodu, aby takiego uproszczenia nie rozciągnąć także na przypadki, gdy nie wszystkie dostawy zostały objęte rabatem. Jest to jednak postulat pod adresem prawodawcy.