Sędzia Hieronim Sęk podkreślił, że prawo do odliczenia przysługuje do momentu, gdy podatnik z nieruchomości korzysta.
W rozpatrywanej sprawie spółka sprzedawała artykuły przez sieć placówek. Część z użytkowanych lokali była jej własnością, a część wynajmowała. Wynajęte lokale spółka przystosowywała do swoich potrzeb. Poniesione nakłady kwalifikowała jako inwestycje w obcych środkach trwałych. Z uwagi na rozwój firmy i warunki konkurencji zmieniała lokalizację sklepów i czasami ze względów ekonomicznych musiała rozwiązać umowę najmu przed terminem. Spółka złożyła wniosek o interpretację podatkową i spytała ministra finansów, czy podatek od towarów i usług odliczony w momencie ponoszenia nakładów powinien zostać skorygowany zgodnie z art. 91 ustawy VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).
Według spółki rozwiązanie umowy najmu pozostaje bez wpływu na kwalifikację tych wydatków w momencie poniesienia. Nie ma zatem obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego, odliczonego w momencie poniesienia wydatków na inwestycję w obcym środku trwałym w rozumieniu art. 91 ust. 7 ustawy VAT. W przypadku spółki nie zachodzi przewidziana w tym przepisie zmiana prawa do rozliczenia VAT. Nie będzie też konieczna korekta, gdy opuści lokal przed upływem umownego okresu użytkowania.
Minister finansów stwierdził, że spółka powinna skorygować VAT od inwestycji w obcym środku trwałym, która nie została zamortyzowana. Tym samym inwestycja polegająca na adaptacji lokalu podlega korekcie. Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, korekta powinna być dokonana w ciągu 10 kolejnych lat, począwszy od roku, w którym nieruchomość została oddana do użytkowania. Co ciekawe we wcześniejszej interpretacji wydanej dla spółki (została przez sąd uchylona) minister uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Interpretacja została uchylona ze względu na pozostały zakres tematyczny.

Roczna korekta podatku naliczonego od środków trwałych dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty VAT

Sąd, do którego spółka złożyła skargę na nową interpretację, uznał stanowisko organów za prawidłowe, bowiem takie były wcześniej zalecenia sądu uchylającego.
Wyrok jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 5 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1352/11