Wydatki związane z użytkowaniem wydzielonej części mieszkania na potrzeby firmy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o PIT, amortyzacji podlegają m.in. budynki stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez podatnika działalnością albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. Nie ma zatem przeszkód, aby podatnik mógł amortyzować własną nieruchomość mieszkalną, jednak należy pamiętać o kilku zasadach.
Najpierw należy ustalić wartość początkową nieruchomości. Można tego dokonać na dwa sposoby, tj. według zasad ogólnych określonych w art. 22g ust. 1 ustawy o PIT lub w sposób uproszczony na podstawie art. 22g ust. 10 tej ustawy. W sposób uproszczony podatnik może ustalić wartość początkową domu mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego używanego do celów prowadzonej działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych używanej do działalności powierzchni użytkowej tej nieruchomości i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.
Zgodnie z ogólną zasadą ustalania wartości początkowej środków trwałych wartość początkową stanowi cena nabycia nieruchomości. Jeżeli tylko część budynku mieszkalnego wykorzystywana jest do prowadzenia działalności gospodarczej, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości.
Roczna stawka amortyzacji wynosi 1,5 proc.

Remont pomieszczeń firmy

Podatnik do kosztów podatkowych może zaliczyć również wydatki na remont części nieruchomości, która wykorzystywana jest do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z przyjętym orzecznictwem podatkowym, remont polega na odtworzeniu, przywróceniu poprzedniego stan technicznego i użytkowego istniejącej nieruchomości. Zatem wydatki na zakup materiałów i usług związanych z remontem pomieszczeń wykorzystywanych do prowadzonej działalności można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te ujmuje się w kosztach podatkowych w pełnej wysokości, na podstawie faktur VAT lub rachunków. Jeżeli wyremontowana została cała nieruchomość, wówczas wydatki mogące stanowić koszt firmy należy ustalić proporcją. Pozostałe remonty, niemieszczące się w tej kategorii wydatków, zwiększają wartość początkową nieruchomości, co przekłada się na wyższe odpisy amortyzacyjne.



Odsetki od kredytu

Podatnik może również wliczyć w koszty firmy tę część zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości, która przypada proporcjonalnie na część nieruchomości wykorzystywaną na potrzeby działalności gospodarczej. Zasada ta została zapisana przez ustawodawcę w art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT.
Należy pamiętać również, że odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup środka trwałego, naliczone przed datą wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podwyższają wartość początkową tego środka, natomiast odsetki naliczone i zapłacone po dacie wprowadzenia nieruchomości do ewidencji środków trwałych stanowią bezpośrednio koszty uzyskania przychodów.
PRZYKŁAD: OBLICZANIE WARTOŚCI POCZĄTKOWEJ
Powierzchnia całego mieszkania wynosi 80 mkw., z czego jeden pokój o powierzchni 20 mkw. wykorzystywany jest na potrzeby działalności. Cena nabycia mieszkania wyniosła 240 tys. zł.
Stosunek powierzchni wykorzystywanej w działalności do ogólnej powierzchni mieszkania wynosi 25 proc. (20 mkw.: 80 mkw. x 100).
240 tys. zł x 25 proc. = 60 tys. zł – wartość początkowa mieszkania ustalona proporcjonalnie.
20 mkw. x 988 zł = 19 760 zł – uproszczona metoda wyliczenia wartości początkowej.
Podstawa prawna
Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).