Duplikaty faktur stanowią dokumenty uprawniające do obniżenia podatku należnego o zawartą w nich kwotę podatku naliczonego.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Wynika to z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej ustawa o VAT). Podatnik VAT ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę albo dokument celny (art. 86 ust. 10 pkt 1 z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18). Podatnik, który nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego we wspomnianych terminach, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy (art. 86 ust. 11).
Gdy oryginał faktury lub faktury korygującej uległ zniszczeniu lub zaginięciu, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Jest to zgodne z par. 22 ust. 1 rozporządzenia ministra finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 95, poz. 798).
Faktura lub faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz duplikat oraz datę wystawienia duplikatu. Z tego wynika, że wystawienie duplikatu faktury czy faktury korygującej to wyłącznie ponowne przepisanie danych zawartych w oryginalnej fakturze i przekazanie duplikatu nabywcy towarów i usług po to, aby dysponował on dokumentem uprawniającym do odliczenia podatku naliczonego. Duplikaty faktur stanowią dokument uprawniający do dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w nich zawartą.
Przepisy ustawy o VAT nie określają wprost, w jakim momencie podatnik ma prawo do odliczenia podatku, czy ma prawo dokonać tego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał duplikat, bądź w rozliczeniu za okres następny, czy też powinien skorygować deklarację za okres, w którym mógł odliczyć VAT z oryginału faktury
Krzysztof Tomaszewski
OPINIA
RENATA MIKULEWICZ
radca prawny, dział szkoleń Kancelarii BSO Prawo i Podatki Bramorski Szermach Okorowska we Wrocławiu
W wyroku NSA z 15 marca 2007 r., sygn. akt I FSK 541/06 stwierdzono, że podatniczka nie mogła potwierdzić, że otrzymała faktury pierwotnie wystawione. Jednak organy podatkowe ustaliły, że faktury te zostały wysłane listem poleconym i skutecznie zostały doręczone podatniczce. Mimo że oryginały faktur nie zostały zaewidencjonowane w ewidencji zakupów i dopiero po kilku miesiącach podatniczka stwierdziła ich zaginięcie, sąd uznał - podobnie jak organy podatkowe - że należało dokonać korekty deklaracji za okres związany z pierwotnym doręczeniem faktur. Mając na uwadze to orzeczenie, podatnik każdorazowo powinien zbadać, czy oryginał faktury do niego dotarł. Jeżeli podatnik lub jego kontrahent dysponuje dokumentami potwierdzającymi otrzymanie przez niego faktury, to po otrzymaniu duplikatu faktury powinien dokonać korekty deklaracji.
ikona lupy />
Renata Mikulewicz, radca prawny, dział szkoleń Kancelarii BSO Prawo i Podatki Bramorski Szermach Okorowska we Wrocławiu / DGP