NATALIA DEMBEK
menedżer, dział audytu, Ernst & Young
Wartość początkową samochodu kombi, spełniającego kryteria zaliczenia go do środków trwałych, należy ustalić na podstawie art. 31 ust. 1 oraz art. 28 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.
Wartość początkowa stanowi cenę nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego i jest powiększana o koszty jego ulepszenia, polegającego na przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji i powodującego, że wartość użytkowa tego środka po zakończeniu ulepszenia przewyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową. Natomiast zgodnie z definicją wynikającą z ustawy o rachunkowości cenę nabycia stanowi cena zakupu, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski.
Podczas ustalania wartości początkowej samochodu kombi należy uwzględnić kwotę zapłaconą sprzedawcy, a także akcyzę, niepodlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz koszty związane z dopuszczeniem samochodu do ruchu drogowego. Natomiast wydatki poniesione na ubezpieczenie samochodu (AC, OC, NW) nie są zaliczone do wartości początkowej środka trwałego, gdyż nie są związane z uznaniem samochodu za zdatny do używania, lecz z jego bieżącą eksploatacją. Wyjątkiem tutaj będzie koszt ubezpieczenia związany z transportem samochodu na teren kraju, który może stanowić część wartości początkowej.
W pytaniu pojawia się jeszcze zagadnienie związane z ustaleniem ceny zakupu w przypadku dokonania zakupu w walucie obcej. Przeliczenie waluty obcej na walutę polską z tytułu importu środków trwałych odbywa się według kursu waluty obcej z dokumentu odprawy celnej SAD. Ma tutaj zastosowanie art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zgodnie z którym wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze (inne niż sprzedaż lub kupno walut oraz zapłata należności lub zobowiązań) ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia odpowiednio po kursie średnim ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na ten dzień, chyba że w zgłoszeniu celnym lub innym wiążącym jednostkę dokumencie ustalony został inny kurs. Jednocześnie różnice kursowe naliczone do dnia przekazania środka trwałego do użytkowania zwiększają lub zmniejszają wartość początkową środka trwałego.
(AP)
PODSTAWA PRAWNA
■ Art. 28 ust. 2 i 3, art. 30 ust. 2 pkt 2 oraz art. 31 ust. 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 z późn. zm.).